Zespół The Mean Times z Melbourne/Naarm zawsze istniał gdzieś pomiędzy uniesioną brwią a zaciśniętą pięścią – w równym stopniu imprezując, co atakując paniką. Z debiutanckim albumem „ Feel More Dumb ”, który ukaże się 12 września nakładem Golden Robot Records, ten czteroosobowy zespół w końcu oddaje hołd wieloletniemu potencjałowi, łącząc postpunkową furię, garażowo-popową nonszalancję i cięty absurd w jeden niebezpiecznie chwytliwy wentyl bezpieczeństwa.
Napisany w czasie pozornie niekończących się lockdownów w Melbourne i nagrany w w tej chwili niestety spalonym studiu Head Gap w Preston, „ Fee More Dumb” to jak dotąd najpełniejszy przekaz zespołu. Wyprodukowany przez Annę Laverty (Camp Cope, The Peep Tempel, Nick Cave and the Bad Seeds); zmiksowany przez gitarzystę zespołu, Eoina Clementsa, i zmasterowany przez Nao Anzaia (Rolling Blackouts CF, Teskey Brothers), album wyostrza niepokorny charakter zespołu, nie wyciszając go – uchwycając całą surową energię nasyconych potem koncertów, funkcjonującego alkoholizmu i na wpół wykrzyczanych sesji terapeutycznych ukrytych pod tekstami.
Tematycznie „ Fee More Dumb ” rzuca się w wir potrójnego zagrożenia: seksu, śmierci i depresji – ale nie spodziewajcie się szczerych rozważań nad sobą ani zawziętej zagłady. Te utwory zmagają się z absurdem dorosłego życia: pożądaniem bez romantyzmu, żalem bez jasności i dręczącym lękiem, iż być może twoje najlepsze dni były pięć lat temu w pubie, którego nazwy nie pamiętasz. Jest głośno, literacko, momentami sprośnie i zawsze niepokojąco szczerze.
Od szybkiego, ognistego i przerysowanego singla otwierającego „Already Done”, przez sekspozytywny, chaotyczny luz „Hell”, po nonszalancko-soulowe przesłanie antyprzemocowe w „Hook, Line and Sinker”, album porusza się jak zła myśl, od której nie sposób się uwolnić – jest rytmiczny, brudny i nie sposób go zignorować. To płyta, przy której można tańczyć, jednocześnie się rozpadając.
„ Fee More Dumb ” to również świadectwo zespołu, który przetrwał dłużej niż większość małżeństw. Powstały w 2011 roku w wyniku serii nieodebranych wiadomości, jam session przy kebabie i przypadkowych przesłuchań, The Mean Times – Tom „Captain” Morgan (wokal/gitara), Rob Meerkat (gitara basowa), Rhino Williams (perkusja) i Eoin Clements (gitara) – zbudowali reputację dzięki autoironicznemu urokowi, muzycznej precyzji i temu, iż nigdy nie idą na łatwiznę. To pierwszy raz, kiedy udało im się uchwycić tę żywą chemię w pełni na płycie.
Ale pod chaosem i zniekształceniami „ Fee More Dumb ” kryje się wyraźny wątek przewodni. To album o tym, co się dzieje, gdy dzika wolność młodości zderza się z powolnym uświadomieniem sobie, iż nie jesteś niezniszczalny, wyjątkowy, a może choćby nie radzisz sobie. Jest zabawnie, dopóki nie przestanie. Potem znowu jest zabawnie.
Mean Times nie oferuje odpowiedzi – ale cholernie dobrze opisuje pytanie. „ Fee More Dumb ” to historia czterech muzyków pędzących ku wiekowi średniemu bez planu, bez filtra i bez poczucia, kiedy przestać, postanawia stworzyć coś szczerego. To sprytne, fajne, głośne, niedoskonałe, oczyszczające i dziwnie piękne w swojej odmowie udawania.
Zapisz w przedsprzedaży „Feel More Dumb” TUTAJ
Zespół powstał tak dawno temu, iż nie pamięta, jak to się stało. The Mean Times zagrali praktycznie na każdym lepkim dywanie w Victorii i wielu innych miejscach. Od ich wczesnej, syntezatorowej EP-ki „You’ve Got the Wrong Guys”, po postgrunge’owy garażowy pop „Raw Prawn” i „Stunned Mullet”, zespół konsekwentnie łączy nonszalancję z autoironią, zestawiając chwytliwe refreny z tematami oscylującymi między lękiem wieku średniego, złymi decyzjami a zabawą, którą można przeżyć, zanim wszystko się rozpadnie.
Nowe single „Already Done” i „Hell” zapowiadają pełen chaos „Fee More Dumb” – pomyślcie o The Vines na bezkofeinowej kawie, Blur z egzystencjalnym lękiem albo Arctic Monkeys szantażowanych przez własne sumienie. To muzyka stworzona do wtórowania myślom. Surowa, a zarazem dopracowana, dziwaczna, a zarazem łatwa w odbiorze, punkowa, a zarazem popowa. Nie ma tu żadnej drogi odkupienia ani popisów – tylko dreszczyk emocji związany z krzyczeniem w pustkę z kumplami i ewentualnie wykonaniem w miarę przyzwoitego ruchu tanecznego, zanim wszystko runie.
Muzycznie The Mean Times naśladują wszystko, od The Saints i Pixies po Blur, Regurgitator i Queens of the Stone Age – ale prawdopodobnie powiedzieliby po prostu, iż brzmią jak płonący wózek sklepowy staczający się ze wzgórza do baru z dobrymi frytkami. Teksty są głośne, literackie i przesiąknięte zabawnym humorem; energia zaraźliwa; klimat – totalny. W „Fee More Dumb” The Mean Times nie próbują ratować świata. Są tu tylko po to, by wskazać na jego absurdalność i sprawić, iż będziesz tańczyć, póki płonie.
https://www.facebook.com/ tymczasem
https://www.youtube.com/channel/UCM0gtA-1-JUzZI6BpI_AI1w
https://theseconds.bandcamp.com/music
https://music.apple.com/au/artist/ czasy – średnie /937567972
https://www.instagram.com/ tymczasem
https://x.com/ The _MeanTimes
https://www.youtube.com/channel/UCM0gtA-1-JUzZI6BpI_AI1w
Thomas Morgan – wokal, gitara
Robert Meerbach – gitara basowa
Eoin Clements – gitara, wokal wspierający
Ryan Williams – perkusja
