Pod spodem niczego.
Proszę nie mylić projektu Yugen z dokonaniami brytyjskiego rapera Clive’a Jamesa „CJ” Brooksa (znany jako Yungen) albo też z bliźniaczo brzmiącym przedsięwzięciem Wojtka Mazolewskiego – Yugen. Yugen, o którym będzie tu mowa, powstał z inicjatywy takich artystów jak Gianluca Ceccarini, Alessandro Ciccarelli i Tetsuroh Konishi.
Ceccarini to gitarzysta, eksperymentator elektroakustyczny, lutnik specjalizujący się w renowacji i budowie instrumentów związanych z muzyką dawną i bliskowschodnią. Należy go kojarzyć nie tylko z solowej twórczości, ale też duetów Damāvand czy Zakhme. Jest także współzałożycielem kolektywu SARAB zajmującym się fotografią, sztuką wideo, grafiką i niezależnymi publikacjami.
Ciccarelli jest z kolei autorem poruszającym się w różnych obszarach: fotografii, dźwięku, wideo. Poświęca się muzyce eksperymentalnej oraz improwizowanej zarówno w małych, jak i dużych składach jako tubista, puzonista i artysta dźwiękowy poszukujący w elektroakustyce. Jego solowe albumy ukazują się pod pseudonimem Elnath Project. Konishi to kompozytor, improwizator, trębacz i eseista. Niegdyś tworzył muzykę dla japońskiej telewizji, radia i sztuk performatywnych. W ostatnich latach jedno z jego nagrań trafiło na ścieżkę dźwiękową do filmu „Gracious Night” (2020 r.) fińskiego reżysera Mika Kaurismäkiego. Ten utwór można znaleźć na jego solowym wydawnictwie „Scenes”.
„Yugen” to ich pierwszy wspólny materiał, który okazał się interesujący właśnie przez nasycenie muzyki przede wszystkim brzmieniami instrumentów dętych blaszanych, chodzi tu o tubę i trąbkę, a także słychać flet altowy, instrumenty perkusyjne, lirę, gitarę, syntezator, gopichand basowy, xaphoon, nagrania terenowe, cewki i w jednym fragmencie wiolonczelę Mileny Punzi Anfossi.
Warto wspomnieć o graficznej stronie płyty „Yugen” zaprojektowanej w formie pojedynczego arkuszu (plakatu), który po złożeniu tworzy okładkę. Plakat składa się z serii czarno-białych fotografii i wierszy haiku zapisanych w japońskiej kaligrafii, podczas gdy wewnątrz znajdują się dwa wiersze i grafiki. Haiku jest autorstwa Konishiego a kaligrafia Kaori Fujimoto.
Sześć kompozycji o charakterze medytacyjnym, eksperymentalnym, elektroakustycznym czy choćby filmowym wydają się być spójną i eteryczną smugą, niczym czarna wstęga namalowana na białym papierze. Bardzo dobrze oddaje ten stan znakomity utwór „Like Fog and Sun” z jednej strony przesiąknięty azjatycką estetyką, tamtejszą naturą, a z drugiej – improwizacją, dialogiem fletu z tubą i trąbką z perkusyjnym tętnem. W „My Sounds” aranżacja pozostało bardziej minimalistyczna, choć z dominującym oddechem tuby okrytym powłoką elektroakustycznych przetworzeń. Delikatne i dochodzące z oddali odgłosy szczekającego psa w „Disappear” szkicują tło dla parujących dźwięków tuby i postrzępionej gitary Ciccarelliego. Improwizacje grane na tym drugim instrumencie są bliskie estetyki Dereka Bailey’a.
Wieloskładnikowa kompozycja „They Become” gęstnieje w różnych kierunkach zagarniając w finale ciszę, której pozornie jest sporo w kolejnym nagraniu „The Rain” z piękną trąbką Konishiego, orientalnie brzmiącą tubą i śpiewem ptaków. Na zamknięcie „And They Come Down” oblepiony ambientową mazią, z której można wydobyć smoliście ciągnące się frazy tuby i szorstko-leśne improwizacje gitary.
„Yugen” nie będzie określany mianem porażającego czy przełomowego dzieła, ale musicie przyznać, iż ten album posiada ten rodzaj rezonansu, coś na kształt dźwiękowej synestezji, dający poczucie wymazania rzeczywistości z otoczenia – to jak wychwycenie surrealistycznego kodu, który po rozkodowaniu i tak nie przypomina nas samych w odbiciu tafli wyobraźni.
Disasters By Choice | październik 2024
Strona Alessandro Ciccarelli: https://www.alessandrociccarelli.com/
Strona Disasters By Choice: https://disastersbychoice.com/en/
FB: https://www.facebook.com/profile
