XIII wiek był w Polsce epoką dominikańskich świętych i błogosławionych. W ich gronie znalazł się św. Jacek Odrowąż, którego święto obchodziliśmy 17 sierpnia 2025 roku – przypomniał x. Rafał Trytek ICR, wygłaszając kazanie w krakowskim Oratorium Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. Przyszły święty wywodził się z rodu wybitnych duchownych i od młodości gorzał gorliwością. Kiedy podczas pobytu w Rzymie spotkał św. Dominika, podjął ‒ wraz ze swoim krewnym, przyszłym bł. Czesławem ‒ decyzję o wstąpieniu do Zakonu Kaznodziejskiego, by nawracać i uświęcać własnym przykładem. Zostali wysłani na północ z misją zakładania klasztorów. Św. Jacek dotarł również na Ruś, gdzie jego udziałem stały się cudowne okoliczności ocalenia Najświętszego Sakramentu i figury Najświętszej Maryi Panny przed Tatarami. Zmarł w Krakowie w sierpniu 1257 roku, a przy jego grobie niedługo odnotowano liczne cuda. Kult św. Jacka zaczął wzrastać bezpośrednio po jego śmierci, owocując kanonizacją w 1594 roku.