Wybieramy najlepsze czwarte części filmowych serii

Ekranizacja powieści "Thunderball" wydanej w 1961 roku najprawdopodobniej otworzyłaby serię adaptacji powieści Iana Fleminga. Autor został jednak pozwany przez byłych współpracowników, którzy zarzucili mu kradzież ich pomysłu. Zanim sprawa została rozwiązana w sądzie, na ekran przeniesiono trzy inne książki. Gdy w końcu ekranizacja zyskała zielone światło, filmowa "Operacja Piorun" okazała się spodziewanym sukcesem, który na dobre osadził przygody Jamesa Bonda w świadomości publiki. Produkcja w reżyserii Terence’a Younga zarobiła mnóstwo pieniędzy (przy uwzględnieniu inflacji do dziś byłby drugi najbardziej dochodowy tytuł spośród wszystkich 27 w cyklu). Akcja przenosi się z miejsca na miejsce, bowiem agent 007 ma odzyskać ukradzione kody do broni nuklearnej, aby nie zostały użyte przeciw bezbronnym cywilom. W roli głównej ponownie Sean Connery.

Po niecałej dekadzie od gigantycznego i niespodziewanego sukcesu pierwszego "Rocky’ego", na ekranach pojawiła się czwarta odsłona cyklu. Dzięki porównaniu tych dwóch filmów widać, jaką drogę przebył Stallone i jego kinowe dziecko. "Rocky 4" podnosi stawkę do maksimum, prezentując historię większą niż starcie jednostki z własnymi słabościami. Tym razem to filadelfijczyk występuje jako mistrz świata, który musi bronić swojego pasa. Tymczasem sytuacja wśród pretendentów staje się coraz poważniejsza. Nowa gwiazda radzieckich ringów Ivan Drago (Dolph Lundgren) pokonuje Apollo Creeda, doprowadzając do jego śmierci. Balboa chce pomścić przyjaciela w pokazowym meczu odbywającym się w Moskwie. Osobista zemsta będzie też triumfem jednego mocarstwa nad drugim. Niech o skali sukcesu przemówią pieniądze – 300 milionów dolarów zarobione na świecie to najlepszy wynik w całej serii.

W filmie "Harry Potter i Czara Ognia" saga o młodym czarodzieju również dochodzi do przełomowego momentu. W Hogwarcie pojawiają się uczniowie innych szkół, aby wziąć udział w cyklicznym Turnieju Trójmagicznym. Tytułowy puchar, który wybiera nazwiska reprezentantów, niespodziewanie wypluwa też nazwisko Harry’ego. Wbrew zasadom rywalizacji Potter musi wziąć udział w najbardziej niebezpiecznym pojedynku do tej pory. Nad organizacją wydarzenia jednak czuć widmo Voldemorta, którego wysłannicy wciąż krążą po magicznym świecie. Pierwszoplanowi bohaterowie powoli zmieniają się z dzieci w nastolatki, a dorastanie przyspiesza szokujący finał filmu. Po czwartej odsłonie cyklu już nic nie było takie samo.

Niektórym cyklom po prostu przydaje się twardy reset. W przypadku "Mission: Impossible" stery serii obejmowali różni reżyserzy; każdy z unikalnym stylem i wizją na temat postaci Ethana Hunta. Jednak stworzony przez twórcę filmów animowanych Brada Birda "Ghost Protocol" zaczął nabierać kształtów nadanych mu przez osobę niewymienioną w napisach końcowych. Jest nią Christopher McQuarrie, który pracował nad poprawkami do scenariusza, a następnie reżyserował i pisał kolejne filmy serii. Projekt przejściowy między antologicznym cyklem a adekwatną serią powiązaną nazwiskami twórców i fabułą doskonale spełnił swoje zadanie. Przedstawił stawkę serii, którą będzie kontynuował każdy następny epizod. Nie zapomniał też o widowiskowych sekwencjach. Cały segment osadzony w Dubaju – w tym niesamowicie efektowny spacer po powierzchni Burj Khalifa – zapisał się w annałach serii. Cruise znalazł bowiem panaceum na bolączki poprzednich filmów, a widzowie zareagowali niezwykle optymistycznie. Czwarta odsłona serii do dziś jest drugim co do wielkości zarobków tytułem marki "M: I".

Uniwersum Godzilli liczy sobie prawie 40 filmów. Jeszcze u jej samych początków studio Toho kapitalizowało popularność potwora, łącząc go w pojedynki z innymi stworzonymi przez siebie stworzeniami. Tak powstała "Godzilla kontra Mothra", kolejna odsłona cyklu, w której tytułowy bohater ponownie zagraża ludzkości. Fabuła koncentruje się na wysiłkach ludzi, aby przyspieszyć proces wyklucia się Mothry, innego giganta, który stanie do walki z jaszczurem. W wymiarze symbolicznym dwie bestie niosą zupełnie odmienny przekaz – mityczny owad skłania ludzi do ustępstw na poczet większego dobra. Z kolei Godzilla powraca jako wizja straszliwej zagłady nuklearnej. Potężne starcie potworów robi wrażenie choćby po ponad 60 latach od premiery.

Aby czwarty "Mad Max" dotarł na ekrany, potrzeba było co najmniej kilku prób i 30 lat starań. Gdy "Na drodze gniewu" w końcu zawitało w kinach, widzowie przekonali się, iż było na co czekać. Tom Hardy, który przejął tytułową rolę po Melu Gibsonie, sprawdza się jako małomówny protagonista. Odsunięty jako element tła, śledzi eksplozywną serię wydarzeń prowadzących do kolejnych szaleńczych pościgów. Na pokładzie pojazdu zwanego War Rig, prowadzonego przez Furiosę (Charlize Theron), bogata w wybuchy i ołów akcja miesza się z ludzkim dramatem i udanymi scenami walk. To rzadkie osiągnięcie, aby pokonać oryginał. George Miller udowodnił, iż wiek to tylko cyfra, a dobre pomysły nie mają daty ważności. W ten sposób stworzył jeden z najlepszych filmów w XXI wieku.

Najpopularniejsza seria w historii kina wróciła na ekrany za sprawą tego filmu. George Lucas miał w końcu warunki na pełną realizację swojej wizji i pokazał światu prawdziwe "Gwiezdne wojny". Walka stoczyła się jednak po wyjściu z sali projekcyjnej. "Mroczne widmo" przez cały czas wzbudza skrajne emocje – z powodu infantylnego ujęcia nowych bohaterów albo brzydko starzejących się efektów specjalnych. W trylogii prequeli można znaleźć wiele niedociągnięć, a otwierający ją tytuł nie musi przynajmniej istnieć definiowany przez błędy poprzedników. To też najbardziej spójna wizja, a finałowy pojedynek z Darthem Maulem pozostaje argumentem za jakością "Epizodu I".

Studio Pixar dołożyło wszelkich starań, aby przekonać widzów, iż do wypełnienia historii dobrze znanych zabawek potrzebne jest "Toy Story 4". Ówczesny szef John Lessseter stwierdził nawet: Nie tworzymy kontynuacji, bo chcemy jeszcze więcej pieniędzy. Idealna część trzecia brzmiała jak ostateczne pożegnanie z bohaterami. Jednak sequel rozwiał te wątpliwości i przekonał, iż obcowanie z tymi postaciami jest po prostu świetną zabawą. Produkcja przyciągnęła do kin zastępy widzów, którzy obejrzeli mądrą i zabawną opowieść o przemijaniu i poczuciu własnej wartości. Dla takich samych, wzruszających i rozśmieszających historii przychodziło się na poprzednie części sagi. W 2026 roku mamy przekonać się, czy takie słowa będzie można powtórzyć przy okazji "Toy Story 5".

Francuski reżyser Jean-Pierre Jeunet stworzył czwartą część serii "Obcy" według własnego uznania, zrywając z dokonaniami poprzedników. W przeciwieństwie do poprzedniej trylogii "Obcy: Przebudzenie" opowiada o świecie pełnym niezwykłych karykatur. Szalone założenia sprawiają, iż na ekranie znowu pojawia się Ellen Ripley. Sklonowana bohaterka nosi w sobie DNA ksenomorfa, dzięki czemu jest zupełnie inną odmianą człowieka. Takich radykalnych pomysłów jest tutaj jeszcze więcej. Porównania z poprzednimi odsłonami cyklu zwykle wypadają na niekorzyść "Przebudzenia". Zamiast śmiertelnie poważnego tonu Jeunet przebija balon i rozpoczyna prawdziwą zabawę z oczekiwaniami widzów i prawidłami rządzącymi serią. Choćby z tego powodu czwarty "Obcy" to kino warte kolejnych seansów.

Nowojorski detektyw John McClane (Bruce Willis) musiał czekać przez ponad dekadę, aby stawić czoła nowemu wyzwaniu. W powrocie na ekrany przeszkadzały problemy produkcyjne, ale w końcu ekipa weszła na plan zdjęciowy. Czwarty film skupia się na paraliżu, który obejmuje całe Stany Zjednoczone w Dzień Niepodległości. Kiedy najbardziej nowoczesne metody nie pomagają i gdy stawką jest życie córki, policjant próbuje na własną rękę złapać sprawców gigantycznego ataku hakerskiego. "Szklana pułapka 4.0" powtarza najlepsze elementy poprzedników, tworzące z nich udaną rozrywkę dla fanów cyklu. Widzowie stęsknili się za przygodami głównego bohatera i przybyli tłumnie do kin. Film stał się najlepiej zarabiającą częścią serii.