kurz z rdzą szaleńczo się bije.
Niech będą — pierwsze, ostatnie —
czas w kolejce już nadejdzie.
Leżą jak książki otwarte,
treści w nieznanym języku,
nigdy wiarą nie przeczytane,
nie zaznające spokoju.
Odżywają niepytane,
łączą przeszłość z przyszłością —
spełnione już wspomnieniem —
nie biegną, nie idą, stoją.
Popędziłem część snów wiatrem,
najpiękniejsze sny — przez cały czas śnią.
Reszcie wolność dałem w darze,
chociaż wolne — może przyjdą.
Statystyki: autor: Toyer — 14 wrz 2025, 08:18
