Wystawie indywidualnej prof. Marii Targońskiej pt. W ruchu. Maria Targońska będzie towarzyszyć aneks w postaci prac jej studentów i absolwentów z Pracowni Rysunku na Wydziale Malarstwa. Wezmą w nim udział: Zuzanna Dolega, Marta Garbaczewska, Magdalena Kamińska, Barbara Kuchnowska, Agnieszka Nienartowicz, Antoni Walas, Marta Wirtel oraz Wirginia Wojtania. Osoby biorące udział w aneksie stworzyły pod kierunkiem prof. Targońskiej prace dyplomowe lub aneksy do dyplomu, które prezentują szerokie spektrum możliwości jakie oferuje rysunek hiperrealistyczny, konceptualny, abstrakcyjny, portretowy i pejzażowy.
Wystawa Marii Targońskiej w Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA będzie podsumowaniem i przeglądem prac zrealizowanych przez artystkę od momentu obrony dyplomu w roku 1980, aż do chwili obecnej. Na wystawie zostaną pokazane prace ukazujące kolejne etapy twórczości artystki oraz cykle, których wspólnym mianownikiem będzie rysunek. Rysunek jest bowiem w twórczości Marii Targońskiej centralnym i jedynym środkiem wyrazu, któremu artystka pozostaje niezmiennie wierna, uważając go za pierwotną formę ekspresji człowieka oraz źródło sztuki. Prace artystki nie są jednak rysunkami ukazującymi w realistyczny sposób materię, ale raczej poetyckim zapisem rzeczywistości przetworzonej przy użyciu wyobraźni. Ich głównym tematem są podróże artystki, zarówno krajowe jak i zagraniczne (m.in. do Chin czy Australii), ale również podróże śladem oddanym w ruchu linii, w świat wyobraźni, emocji i osobistych doświadczeń.
Maria Targońska od początku swojej artystycznej pracy prowadzi dialog pomiędzy rysunkiem a malarstwem, łącząc naturalne pigmenty, takie jak: złoto, srebro, miedź czy grafit, rysując nie tylko na papierze, ale również na płótnie, poszukując i nadając im nową treść malarską. Co istotne, impulsem do powstania prac jest najczęściej pejzaż, w którym człowiek i jego wizerunek nie są obecne. Tytuł wystawy nawiązuje więc nie tylko do nomadycznej natury artystki, ale także sposobu ekspresji wyrażanym w ruchu ręki oraz poszukiwań w obrębie samego rysunku. Jak sama artystka mówi o swoich pracach: „W swoich rysunkowych kompozycjach staram się operować starannie opracowanym rysunkiem światłocieniowym. Formy kształtuję przez drobny bądź delikatny modelunek. Rysunek jest dla mnie śladem. Śladem drogi przebytej w czasie, drogi myśli, drogi ręki. Jest to zanotowany proces świadomego, bywa iż nieświadomego we wstępnej fazie, dążenia za pierwszym impulsem”.
