Venom: The Last Dance pominął epizod Thora Knulla w Marvel Comics

Bardzo wcześnie w środowisku wykonawczym Venom: Ostatni taniecnikczemny Knull (Andy Serkis) monologuje przed publicznością o swoim pochodzeniu, wyjaśniając, iż starożytne spotkanie z bogiem światła spowodowało, iż stracił on żelazny uścisk gatunek symbionta, który stworzył. Odniesienie dało mi rozsądny śmiech: Gdyby nie arbitralny podział licencji na studia, w tym wersecie z pewnością pojawiłby się epizod wersja Thora w MCU — a także nawiązanie do eposu Beowulf.

Tworząc mrocznego złoczyńcę filmu, reżyser i współscenarzysta Kelly Marcel czerpał z heavymetalowego stylu Donny’ego Catesa i Ryana Stegmana. Wydanie w 2018 r. w Marvel Comics Jadktóry przedstawił Knulla, starożytnego i obalonego boga symbiontów, jako antagonistę o powolnym działaniu. Mamy rozmawialiśmy już o historii powstania komiksu Knulla i jego charakterystyczna broń, Całkowicie Czarny Necroswordw całej okazałości „namalowanej aerografem na boku furgonetki”. Ale jednym ze sposobów, w jaki Cates i Stegman naprawdę dali Knullowi dawkę komiksowej magii, było umiejętne włączenie go w równie heavymetalowe momenty Thora.

Weźmy na przykład All-Black. Miecz, stworzony przez Jasona Aarona i Esada Ribića w 2013 roku, rozpoczął swoje istnienie jako charakterystyczna broń złoczyńcy Thora Gorr, Boski Rzeźnik. Było to zmienne ostrze, które służyło zarówno jako broń, jak i zbroja. W historii Aarona i Ribića (później powtórzonej na początku Thor: Miłość i grzmot), Gorr wyrwał All-Black z rąk nieprzytomnego, bezimiennego boga. Historia Catesa i Stegmana ujawniła, iż ​​wspomnianym starożytnym, nieznanym bogiem był Knull.

Ale jesteśmy tutaj, aby porozmawiać konkretnie o Thorze i jego kluczowej roli w historii Jad-seria Symbionty i historia poezji epickiej. Jak opisano w pierwszym wątku Catesa i Stegmana Jadupadek Knulla rozpoczął się, gdy sprowadził dwie masywne formy symbiontów w kształcie potworów do hali miodów pitnych z VI wieku na terenach dzisiejszej Danii, aby żerować na tamtejszych ludziach. Na szczęście dla tych ludzi (i symbiontów Knulla) spotkał tam boga-opiekuna, który zadał mu cios tak potężny, iż odciął gatunek symbiontów spod jego kontroli umysłu.

O tym właśnie mówi Knull Venom: Ostatni taniec kiedy mówi, iż spotkał boga światła. Jednak Sony Pictures nie ma praw do większości obiektów wykorzystanych w Marvel Cinematic Universe i filmach Venom (minus kilka scen napisów końcowych) nie mają miejsca w tym ustawieniu. Więc o czym Knull nie może wspomnieć, i Ostatni Taniec nie mogę pokazać, jest to, iż bogiem światła był młody Thor.

To boska błyskawica Thora uderzyła te dwa symbiotyczne potwory tak mocno, iż zmusiła Knulla do uwolnienia symbiontycznego umysłu roju spod jego kontroli, pozwalając im na swobodne wiązanie się z innymi czującymi stworzeniami i rozwinięcie woli obalenia ich stwórcy. Według Catesa i Stegmana Jadgłośna porażka Thora nad dwoma symbiotycznymi smokami – które Duńczycy nadali imieniem Grendel i Matka Grendela – została, jak opowiadamy, zamieniona w epicki Beowulf.

To może nie wydawać się szczególnie istotne Venom: Ostatni taniecktóry wykorzystuje Knulla raczej oszczędnie, jakby oszczędzając go na przyszły film, który może, ale nie musi, kiedykolwiek nastąpić. Ale z drugiej strony: czego nie lubić? To najlepszy rodzaj głębokiego splatania się postaci, jaki mogą zapewnić powiązane ze sobą ustawienia komiksu. To krótki i epicki moment zjednoczenia – Thor, młody Bóg Gromu, uderza w starego boga pustki i nieumyślnie tworzy jednocześnie wolny gatunek symbiontów i filar starożytnej literatury ludzkiej.

Venom: Ostatni taniec nie mógłby mieć epizodu z Thorem, ale teraz wiesz, iż w komiksach Knulla kryje się taki jeden, i to głupie. To operowe. Jest metalowy jak cholera. To dokładnie ten rodzaj komiksowej „zabawy”, która sprawi, iż oczy ci się zezują, jeżeli będziesz o tym myśleć zbyt długo. I zasługuje na pomalowanie aerografem na boku furgonetki.