Na poprawę humoru.
Ćwierć wieku to kawał czasu. A w show-biznesie to dwa razy tyle. Co chwilę przecież zmieniają się muzyczne mody, również na klubowej scenie. Od początku XXI wieku mieliśmy już hajp na minimal, potem rządziło industrialne techno, w międzyczasie objawiła się brytyjska bass music, teraz prym wiedzie wściekły rave o coraz szybszym tempie. Coś jednak pozostaje niezmienne: seria kompilacji pod hasłem „Total” z kolejnym numerkiem, serwowana przez koloński Kompakt. Czemu niemiecka wytwórnia zawdzięcza swą długowieczność? Odpowiedź przynosi najnowszy krążek z zestawu.
Zaczynamy od zwiewnego electro, w którym sprężyste basy i rozedrgane akordy towarzyszą niemal indie-popowej wokalizie. To „So In Love” w wykonaniu Tee Mango – brytyjskiego producenta, naprawdę nazywającego się Tom Mangan. Artyści z Kompaktu nie raz już objawiali na płytach wytwórni swój niekonwencjonalny humor. Teraz wszystkich przebija Reinhard Voigt, serwując „Der, der mit dem Gummiball sang (Orange)” – dowcipne techno z wokalnymi efektami, nagranymi gdzieś na jakiejś farmie z całą armią różnych czworonogów. Wesołkowaty ton ma też „Chee-Caruso” Jürgena Paape, wpisując przetworzone głosy w pulsujące rytmy o dub-house’owym rodowodzie.
Melodyjne electro powraca wraz z „Laiką” Rex The Doga, wnosząc nostalgiczne arpeggia rodem z nowofalowej elektroniki z lat 80. Wątki te kontynuuje Michael Mayer w „Urian”. Niby to garage house o szurającym rytmie, ale nasycony ejtisowymi brzmieniami o kosmicznym rozmachu. Z Bonn do Kolonii przeniósł się Jonathan Kaspar – i z czasem trafił pod agendę Kompaktu. Dziś jest rezydentem w modnym klubie IF, a na „Total 24” umieścił perkusyjny tech-house wypełniony wokalnymi samplami – „Are You”.
Niespodziankę dla swych fanów przygotował Sascha Funke – bo „The Heck” to klasyczne electro o rwanym pulsie i wokoderowej linii melodycznej. Podobną muzykę lubi hiszpańska producentka Helena Piti, działająca jako Argia. Pseudonimem tym podpisuje na „Total 24” „Love Keeps You Running” – masywne electro o zwalistych bitach, skontrastowanych z tęsknym śpiewem. Wszyscy wiemy, iż Jörg Burger rozkochał się w psychodelii z lat 60. Ta miłość trwa przez cały czas – a dowodem tego jego „Legacy Of Ashes”, w którym łupany bit techno podszywają partie rozmarzonej gitary. Dla kontrastu „Die Goldene Zeit” Wassermanna to marszowy minimal z niemieckim monologiem zanurzonym w epickim tle.
Jaka więc jest receptura Kompaktu na długowieczność? Znamy ją od dawna: to zręczne połączenie klubowej funkcjonalności z chwytliwą melodyką i pozytywną energią. „Total 24” prezentuje najnowsze dokonania kilku filarów kolońskiej tłoczni. I okazuje się, iż mimo upływu czasu Michael Meyer, Jürgen Paape, Jörg Burger czy Reinhard Voigt potrafią stworzyć naprawdę przebojowe utwory. Oczywiści dziś bliżej im już do nowoczesnego popu niż do elektronicznego undergroundu. Nie zmienia to faktu, iż „Total 24” wywołuje swymi nagraniami uśmiech od ucha do ucha. To idealna płyta na poprawę humoru.
Kompakt 2024
www.facebook.com/KompaktRecords
