nie proszę wód o wiele
o płynną cząstkę fali w sobie
tego jednego z wielu wcieleń
o której mówi świat iż człowiek
morze
wyczuwam iż zatrzymasz
wśród fali wyścielonej wiatrem
tych klika kropel w których mijam
aż w końcu jakiś sztorm je zatrze
morze
spragnione wielkich brzegów
wydaj świadectwo naszych istnień
niech w twoich toniach w wiatrobiegu
spocznie świadomość iż tu byłem
morze
ty jesteś od nas dłużej
gdy odejdziemy ty zostaniesz
daj poczuć wilgoć sól na skórze
zanim zamienisz nas w niepamięć
nigdy
nie wszedłem głębiej w ciebie
zawsze się bałem fal i toni
morze
to może będzie lepiej
gdy nie poproszę więcej o nic
Statystyki: autor: Leon Gutner — 20 paź 2024, 12:27