Przy herbacie siedząc porannej,
Czy ku plaży kierując krok,
Obwiniamy siebie nawzajem
I goryczą srebrzymy skroń.
Chociaż miłość rozkwita bzami
I silniejsza jest niż sto win,
Ty się martwisz podejrzeniami,
Szukasz w moich postępkach win…
To na próżno! Gdy z tobą jestem,
Po co cofać się, patrzeć wstecz -
Czy gubiłem się w oczach Niebieskiej,
Czy z Różową mijał mi dzień?
Po co komu wieczne pretensje?
Lecz, być może, choć smutne to –
Aby życie można tchnąć w wiersze,
Trzeba najpierw uśmiercić coś…
1928 r.
Podwójne "win" w 2. zwrotce - jak w oryginale.
Так возникают стихи
За утренним сидим мы чаем,
Идем ли к морю на песок,
Друг друга часто огорчаем
И горько серебрим висок.
Хотя любовь цветет сиренью
И крепче выдержанных вин,
Ты предаешься подозренью,
В моих поступках ищешь вин...
Напрасно! Если я с тобою,
Не все ли, друг, тебе равно.
Исполнен ли я Голубою
Иль с Розовой живу давно?..
K чему же вечно уверенья?
Но грустно мне, что, может быть,
Чтоб жизнь вдохнуть в стихотворенье,
Я должен что-то умертвить...
Statystyki: autor: Liliana — 12 wrz 2024, 22:25
