A w jej buduarze tak wiele narcyzów,
I chińskich lampionów, i barwnych kinkietów,
Rasowych markizów i młodych poetów,
Co tworzą dla Ingrid girlandy sonetów,
Kaskady oklasków, i pauz, i bisów!
I marzeń gorących, i uczuć upojnych,
I myśli skrzydlatych, i pragnień frywolnych –
W tym jej buduarze, w sąsiedztwie narcyzów,
Tak wiele, tak wiele… I spojrzeń miłosnych
Wiosennych poetów i rzutkich markizów.
A raz dama dworu, księżniczka Eliza,
Prowadząc z żoneczką mą dialog sekretny,
Szepnęła słów parę o znanej milady
I pewnym juryście, co zdobył jej względy,
Nie że… w buduarze, gdzie tyle narcyzów.
Кензель IV (В ее будуаре так много нарциссов…)
В ее будуаре так много нарциссов,
Китайских фонариков радуга светов
И ярких маркизов, и юных поэтов,
Сплетающих Ингрид гирлянды сонетов,
И аплодисментов, и пауз, и бисов!
И знойных мечтаний, и чувств упоенных,
Желаний фривольных, и фраз окрыленных —
В ее будуаре, в лученье нарциссов,
Так много, так много… И взглядов влюбленных
Весенних поэтов и пылких маркизов.
И фрейлина царья, принцесса Эльисса,
Жене моей как-то в интимной беседе
Поведала нечто о знатной милэди
И пылко влюбленном в нее правоведе,
Не то… в будуаре, где много нарциссов.
1916 г
* Kenzel - utwór wierszowany stworzony przez Igora Siewierianina. Składa się z 15 wersów podzielonych na 3 strofy pięciowersowe, gdzie 1. wers powtarza się jako 8. i 15. Układ rymów: abbba – ccaca – addda.
Statystyki: autor: Liliana — 07 wrz 2024, 19:57