 |
| AI '25 |
Czasem się w oczach zbierają łzy smutne,
których powstrzymać nic chyba nie zdoła,
i żalem dziwnym serce wtedy woła,
i muszą płynąć, i płyną łzy smutne.
Wtedy są usta tak boleśnie drżące,
a w głowie ciężkich, dziwnych myśli roje.
Z oczu przymkniętych łzy płyną, łzy moje,
a takie dziwnie gorzkie i palące.
I wstyd mi wtedy, wstyd tych łez ogromnie,
a jednak płaczę, choć sam nie wiem czemu,
i sam się dziwię smutkowi dziwnemu,
który łzy ciężkie przywołuje do mnie.
A jednak płyną spod przymkniętych powiek
łzy, takie smutne, jak smutny jest człowiek.
Teresa Bogusławka (z tomu Mogiłom i Cieniom poezje z teki pośmiertnej)
