Stronicą białą
Stronicą białą jak opłatek,
niezapisaną żadnym wierszem,
chciałbym podzielić się ze światem
dopóki ziemia i powietrze…
Dopóki w sercach jeszcze miejsce
znajdzie się czasem dla miłości.
Dopóki realizowane są czas i przestrzeń
w zgodnym dążeniu ku przyszłości.
Niech w tym dążeniu na przeszkodzie
nie stanie światu żaden człowiek.
I nie od święta ale na co dzień
bądźmy najlepsi samym sobie.
Jeden drugiemu i wszem wobec
bądźmy jak woda, jak chleb dobry.
Znajdźmy człowieka w samym sobie.
Tego co dobry, prawy, szczodry.
Powróćmy do tej chwili pierwszej
gdy świat był zwykłym, dobrym światem.
Niezapisaną żadnym wierszem,
stronicą białą jak opłatek.
Bydgoszcz, 24 grudnia 2024 r.,
© Wojciech Majkowski