Stella Greta Szymaniak: Danuta Błaszak potrafiła sięgać gwiazd

agencja-informacyjna.com 1 rok temu

Danuta Błaszak – dziewczyna w szarym futrze, sięgała gwiazd jako pisarz, poeta, matematyk, lotnik. Dobrze znała słowa poety Tadeusza Różewicza, nie bójcie się wniebowzięcia sięgajcie po gwiazdę porównujcie oczy do gwiazd.

Na koniec swojego życia Danuta Błaszak, która była również wydawcą, redagowała moją książkę i czytała skrupulatnie moje wiersze. Były one o cierpieniu, walce z chorobą i śmierci. Przeczuwała swój kres i mówiła mi, iż jakby jej już zabrakło to abym zostawiła te teksty we właściwym miejscu. Nikt się nie spodziewał jej kresu choćby ja.

Danuta Błaszak z matematyczną dokładnością wyprzedzała czas. Napisała wstęp do mojej książki zadzwoniła do mnie i powiedziała „te utwory liryczne są niesamowite one muszą ujrzeć światło dzienne”. Dodała też, iż ma zaszczyt, iż żyjemy jeszcze w tych samych czasach. Odpowiedziałam jej, iż to ja mam zaszczyt ją znać.

Danuta Błaszak potrafiła sięgać gwiazd, ale także groby przeciekać. Kiedy dowiedziała się o moim istnieniu od pewnego pisarza, postanowiła sięgnąć po mnie do ostatniego dantejskiego kręgu piekieł. Miała dużą odwagę w sobie i nie bała się tego co znajdzie po drugiej stronie lustra. Bóg światy stwarza.

Przed Jej końcem wysłałam jej srebrne pióro wieczne z grawerem: „pisarz Danuta Błaszak”. Była tam wygrawerowana tabliczka z dedykacją. Powiedziała, iż to była najlepsza nagroda literacka jaką w życiu dostała. Przed śmiercią zadzwoniła do mnie i powiedziała jakie ma objawy i co lekarz jej powiedział. Zupełnie nie spodziewając się jej odejścia wysłałam jej książkę z dedykacją, napisałam, iż wszędzie jest nad nami to samo niebo, iż wystarczy spojrzeć w gwiazdy. Potem Jej już nie było i jak ktoś odszedł to długo go nie ma.

Pomyślałam, przecież to mnie już miało nie być, miało mnie już nie być wiele razy. Danuta Błaszak odeszła, a ja zostałam? Po śmierci pisarza wszyscy piszą epitafium. Ja napisałam do jej córki aby kiedyś pióro wieczne przekazała swojemu synowi, może będzie pisał nim bajki?

Danuta Błaszak kochała Was wszystkich i była niebywałym linoskoczkiem pomiędzy Waszymi światami, redaktorem, pisarzem, wydawcą, matematykiem, matką, córką, przyjacielem była wszystkim. Ona doszła do ostatniego poziomu i sięgnęła nieskończoności dużo wcześniej, za życia. I ta przenikliwa świadomość łączyła to co podzielne.

„Per Aspera ad Astra” (z łaciny, po po polsku „przez trudy do gwiazd”) podobno to powiedzenie lotników. Adam Asnyk w wierszu napisał, powrócę gdy mi pozwolą. Danuta Błaszak pozostawiła w każdym z Was cząstkę siebie. Była świetnym nauczycielem. Kiedy zawędrowała tak głęboko, z nieboskłonu tafli apokryficznej strąciła gwiazdę. Upadek uczynił ją człowiekiem podała jej dłoń. Wyciągam dłoń ku dłoni. A kimże jest Pani? Słowem bo od niego wszystko się zaczęło…

Stella Greta Szymaniak, źródło: facebook

Danuta Błaszak (1961-2022) – poeta i pisarka, wydawczyni, tłumacz, antologistka, twórczyni pierwszego, polskiego, literackiego portalu „Miasto literatów 2000++”. Ukończyła studia na Uniwersytecie Warszawskim. Jest także absolwentką studiów podyplomowych – dziennikarstwo (reportaż, dyplom u Krystyny Goldbergowej). Studiowała również na Wydziale Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego. Ponad to ukończyła kurs kreatywnego pisania na uczelni amerykańskiej w Valencia College, Major in English.

Danuta Błaszak powołała ważne międzynarodowe nagrody literackie: Autora Roku przyznawana przez portlal internetowy Miasto Literatów i Nagrodę Literacką im. Josepha Conrada. Stworzyła prestiżowe polsko-amerykańskie wydawnictwo Dreamme Little City 2020 z serią wydawniczą „Contemporary Writers of Poland”, które, jako pierwsze, przedstawiało polską współczesną poezję w języku angielskim.

Pierwszą książka opublikowaną przez Danutę Błaszak był tomik „Wiersze”, z przedmową Adama Kowalskiego, redaktora tygodnika „Radar”. Kolejne tomiki wierszy, to m. in.: „Tereska ze smutnego raju” (Warszawski Klub Młodej Sztuki – 1995 r.); „Anegdoty liryczne” – (Niezależny Związek Studencki, NURT, drugi obieg, 1989 r.), „Kwiaty i wiersze” (DSP Publishing), ebook „Brudnopis nowego tomiku, Fontanna z Florydy” (Dreamme Little City 2020).

Danutę Błaszak opublikowała też powieści: „Oboje zbyt wrażliwi”, „Marzenia moje”; „Fryzjerka. Na pokuszenie losu”, „Fryzjerka 2 Miodem płyną rzeki”, zbióru opowiadań „Assignments for Professor Orsini”, oraz książki reporterskie, m.in. „Seks przez telefon”, „Plotki z Florydy”, „Group Home Recollections” (Bianka B. Bird)”, „Notatnik z autyzmu” – o amerykańskim ośrodku pomagającym ludziom dorosłym z autyzmem, (książka redagowana przez Martę Berowską); „Mathematics vs. Poetry” (Literary Waves, London). Jedną z ważnych publikacji Danuty Błaszak jest „Wywiady – spotkać Współczesność” oraz artykuły i publikacje książkowe, dotyczące Pokolenia Współczesności, redagowane wspólnie z Anną Marią Mickiewicz.

Danuta Błaszak jest laureatka nagród, m.in. lubińskiego Amora oraz Ikara – statuetki Wojsk Lotniczych i Obrony Kraju, za poezję lotniczą, nagrody im. Agnieszki Osieckiej za cykl wierszy „Alonuszka”. W 2007 r. Danuta Błaszak była laureatką VII Światowego Dnia Poezji ustanowionego przez UNESCO. W 2009 została wyróżniona, przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczpospolitej Polskiej, odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.

Wielką pasją Danuty Błaszak było paralotniarstwo. Zdobyła licencję podstawową i spadochrony – licencja A, samoloty – bez licencji. Twierdziła, iż z wysokości widzi świat inaczej. Natomiast skoki uwalniają ja od problemów i kłopotów dnia codziennego.

Stella Greta Szymaniak – poetka, prozatorka i krytyk literacki. Studiowała stosunki międzynarodowe gospodarcze na Uniwersytecie Łódzkim oraz „Pedagogikę. Edukację wczesnoszkolną z arteterapią” na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Pisała utwory, które nazywała „wierszosmykami”. Debiutowała na łamach „Sekretów Żaru” w 2013 roku. Publikowała też m. in. w „Myśl Polska” i „Własnym Głosem”, „Poezja dzisiaj”. Jej wiersze zostały opublikowane w różnych antologiach literackich. Jej poezja jest znana w Stanach Zjednoczonych Ameryki (m. in. w serii książek „Contemporary Writers of Poland”) i Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii. Opublikowała też esej o Jarosławie Iwaszkiewiczu Syzyfie Literatury Polskiej. Zamiłowanie do recytacji ujmuje w nagraniach w formie audio, użyczając swojego głosu jako narzędzia. Wierszom nadaje stereofonię, obraz i treść łączy z dźwiękiem. W 2022 r. w ukazał się jej zbiór wierszy „Gwiazdozbiór” opublikowany przez wydawnictwo „Literary Waves” w Londynie.