Brytyjski serial Skins, emitowany w latach 2007-2013, stał się jednym z najważniejszych i najbardziej przełomowych dzieł młodzieżowych swoich czasów. Produkcja znana jest z bezkompromisowego podejścia do tematów, które inne seriale zwykle pomijały – depresji, uzależnień, seksualności czy przemocy.
Narodziny serialu, który wyprzedził swoje czasy
Twórcy Skins postanowili stworzyć serial pokazujący młodość taką, jaka naprawdę bywa: chaotyczną, intensywną, bolesną i piękną jednocześnie. Jej odcinki wyróżniały się strukturą skupioną na pojedynczych bohaterach – każdy epizod przedstawiał wydarzenia z perspektywy innej postaci, pogłębiając portret psychologiczny młodych ludzi stojących u progu dorosłości.
Od początku twórcy świadomie zatrudniali bardzo młodych aktorów, często debiutantów, a także współpracowali z nastoletnimi scenarzystami i konsultantami. Dzięki temu Skins zyskał autentyczność i świeżość, które odróżniały go od innych produkcji młodzieżowych tamtych lat.
Format budzący emocje
Jednym z najważniejszych elementów serialu był system tzw. „generacji”. Co dwa sezony cała główna obsada była wymieniana na nową grupę bohaterów. Ten zabieg pozwalał twórcom opowiadać kolejne historie bez powtarzania schematów oraz przedstawiać różne oblicza dorastania.
Pierwsza generacja: Tony, Sid, Cassie, Michelle, Chris, Maxxie, Anwar, Jal skupiła się na relacjach wewnątrz paczki i kryzysach tożsamościowych. Druga: Effy, Cook, Freddie, Naomi, Emily, JJ, Katie, Pandora stała się mroczniejsza i bardziej introspektywna. Trzecia z kolei skierowała uwagę na kwestie klasowe, społeczne i psychologiczne. Taki format sprawił, iż serial nie starzał się wraz z bohaterami, ale za każdym razem odradzał się w nowej formie, przyciągając kolejne pokolenia widzów.
Trudne tematy bez filtra
Skins zasłynął przede wszystkim z odwagi narracyjnej. Serial nie unikał tematów uważanych za kontrowersyjne, a wręcz przeciwnie – podchodził do nich z pełną powagą i bez upiększania. Bohaterowie mierzą się z uzależnieniami, zaburzeniami psychicznymi, problemami odżywiania, przemocą domową, kryzysami tożsamości seksualnej czy traumą po stracie bliskich osób.
To właśnie ta surowość i autentyczność sprawiły, iż Skins bywał przedmiotem społecznych dyskusji. Krytycy oskarżali go o zbyt odważne sceny w kontekście młodego wieku aktorów. Jednocześnie wielu specjalistów podkreślało, iż serial jako jeden z niewielu nie bagatelizował realnych problemów młodzieży. W efekcie Skins stał się produkcją, która prowokuje, porusza i zmusza do refleksji.
Nowe talenty i początki wielkich karier
Choć w momencie premiery większość obsady była zupełnie nieznana, wielu aktorów dzięki udziałowi w serialu rozpoczęło głośne kariery międzynarodowe. W pierwszej generacji wyróżniał się Nicholas Hoult, później znany z filmów Mad Max: Fury Road czy The Favourite. W drugiej błysnęli między innymi Dev Patel – nominowany do Oscara za Lion oraz Kaya Scodelario, która zdobyła popularność dzięki serii The Maze Runner.
Serial stał się trampoliną dla młodych twórców, którzy dzięki pracy z realistycznym, wymagającym materiałem mogli pokazać pełnię aktorskich możliwości.
Wpływ Skins na telewizję młodzieżową jest trudny do przecenienia. Serial przetarł szlaki produkcjom takim jak Euphoria, 13 Reasons Why czy Shameless, które również prezentują młodość w sposób bezkompromisowy i surowy. Liczne późniejsze tytuły czerpią ze stylu Skins – krótkich, intensywnych odcinków, narracji z różnych perspektyw, surowej estetyki oraz podejścia do trudnych tematów.
Powstała także amerykańska adaptacja emitowana przez MTV w 2011 roku. Jednak nie zdobyła ona popularności oryginału i została zakończona po jednym sezonie.
Skins pozostaje jednym z najbardziej wpływowych seriali o dorastaniu – odważnym, niejednoznacznym i nieustannie aktualnym.
