Radio Poznań: “Radio w mojej głowie!”

babaodpolskiego.pl 2 miesięcy temu

Jeśli to czytasz — daj mi znać na swoim ulubionym kanale:

Dziś propozycja dla czytelników, których interesuje tematyka neuroróżnorodności, zwłaszcza autyzm i ADHD. „Radio w mojej głowie”, najnowsza książka Anety Korycińskiej – polonistki, oligofrenopedagożki i popularyzatorki wiedzy o języku i literaturze polskiej, pokazuje nam rożne oblicza funkcjonowania ludzkiego mózgu. Termin neuroróżnorodność stosowany jest do uwzględnienia różnic poznawczych, takich jak ADHD, spektrum autyzmu, dysleksja, dysgrafia lub dyskalkulia.

Temat trudny, jednak w książce opisany w bardzo przystępny, życiowy sposób. Aneta Korycińska – popularna w sieci BABA OD POLSKIEGO, podzieliła książkę na dwie części. W pierwszej, szczerze bez lukrowania, opowiada swoją historię. W szkole zawsze dostawała świadectwo z paskiem. Od zawsze też jest zadaniowcem i pracoholiczką. Żyje z kalendarzem. Nie ma problemów finansowych, zawsze kończy wszystkie kierunki studiów. Ma pracę, dom, trzy psy, firmę. Kobieta sukcesu – jednym słowem. Od dziecka jednak czuła się osobna i obolała, bo starała się więcej niż inni i nie mogła zrozumieć, dlaczego tak wygląda jej życie. Gratulowano jej sukcesów, a ona w domu płakała. Poszła na terapię – i to niejedną. W końcu usłyszała diagnozę: ADHD. W wieku 33 lat narodziła się na nowo jako adehadówka.

https://www.empik.com/radio-w-mojej-glowie-opowiesci-o-adhd-aneta-korycinska,p1474515661,ksiazka‑p

Książka „Radio w mojej głowie. Opowieści o ADHD” jest już w PRZEDSPRZEDAŻY, premierę będzie miała 14 maja.


Co w niej? Radio!


Życie z odpalonymi kilkoma stacjami radiowymi jednocześnie, bez litości. Wzgórza kreatywności, dokonywanie cudów i niemożliwość wstania z łóżka, syndrom impostora, poczucie własnej wartości poniżej godności, uzależnienia, lęk i pasje, które sprawiają, iż chce się żyć. Na smutno i na wesoło. Bez romantyzowania ADHD i bez stawiania się w roli ofiary. Tak chciałam, mam nadzieję, iż tak wyszło. Mówię o sobie, ale by opanować ten egoistyczny pamiętnik i by nie sprawiać wrażenia, iż każdy tak ma, zaprosiłam jeszcze 18 osób do rozmowy. Zostałam przekaźnikiem, spisałam je, by mogły wybrzmieć jak opowieść. W końcu to książka o różnorodności.

Jeśli to czytasz — daj mi znać na swoim ulubionym kanale:

Idź do oryginalnego materiału