Prof. Rudnicki mówi:
"Mało kto zdaje sobie sprawę, iż RNR wyłonił się z niezadowolenia Obozem Narodowo-Radykalnym. I od przyczyn rozłamu zaczynam książkę. Następnie omawiam dzieje organizacji, by przejść do metod działania. Osobny rozdział poświęcam wyższym uczelniom, bo tam kształtowała się ta młodzież – znaczna część członków i przywódcy organizacji byli studentami. Na uczelniach wyższych skupiała się działalność nie tylko RNR, ale też ONR i Młodzieży Wszechpolskiej.
Część drugą zaczynam od
próby odpowiedzi napytanie, co skłaniało tę młodzież do
narodowego-radykalizmu. Ciekawił mnie także ich stosunek do historii -
co z niej wybierali, a co odrzucali. Polska była państwem wielonarodowym
i nacjonaliści nie mogli nie próbować formułować swego stosunku do
mniejszości narodowych.
Przedstawiam ich propozycje rozwiązania kwestii
mniejszości słowiańskich. Największym jednak problemem i wrogiem byli
Żydzi. Przy czym dla RNR-u walka o kulturę była, moim zdaniem,
ważniejsza niż wyparcie Żydów z gospodarki. (…) Podobne organizacje
istniały we wszystkich krajach Europy. Jest to więc przyczynek do
szerszych badań".
