Finał mundialu w Berlinie w lipcu 2006 roku był dla reprezentacji Włoch nie tylko wielkim sportowym wyzwaniem, ale przede wszystkim emocjonalną podróżą przez napięcie, strach i walkę z przeznaczeniem, które doprowadziły drużynę Marcello Lippiego do upragnionego celu - sięgnięcia po Puchar Świata. Włosi często powtarzają, iż piłka nożna, podobnie jak życie, to teatr, a finał MŚ w rozegrany na murawie Stadionu Olimpijskiego w stolicy Niemiec był aktem pełnym dramaturgii, o czym wspomniał Gianluigi Buffon w swojej autobiografii "Sztuka upadania".
