„Pieśń przyszłości” Katarzyny Wyszkowskiej w UFO Art Gallery

Pieśń przyszłości Katarzyny Wyszkowskiej to malarska opowieść o utopijnej wizji świata. Ekspozycja zaprezentowana jest w taki sposób, żeby oglądający mogli poczuć się jak widzowie albo aktorzy w teatrze. Gwasze, delikatne, subtelne, nienachalne, są niczym scenografia do mającego się rozegrać przedstawienia. Wiszące plansze lawowane farbą akwarelową, swoją subtelnością przywodzą na myśl marzenia albo sny, zmaterializowane utopijne wizje przyszłości, które stworzyła artystka. Na planszach sporadycznie tylko pojawia się człowiek. Obrazy te są jak nowa przestrzeń, dopiero przygotowana do ponownego zaludnienia.

Katarzynę Wyszkowską interesują tylko pozytywne scenariusze przyszłości. W swojej sztuce przedstawia możliwe formy reorganizacji pracy zarobkowej w społeczeństwach jutra, tak aby ludzie dysponowali naprawdę wolnym czasem, którym będą mogli zarządzać według własnego uznania. Stało się to możliwe dzięki wprowadzeniu dochodów podstawowych oraz automatyzacji znacznych obszarów zatrudnienia. Wiele zawodów zostało w pełni zautomatyzowanych, ludzi zastąpiły roboty, maszyny oraz sztuczna inteligencja, które pracują w laboratoriach, fabrykach, sklepach, na farmach produkujących warzywa i owoce. Gruntowne zmiany zaszły także w medycynie. Nanoboty przeprowadzają operacje na poziomie komórkowym, co znacznie polepszyło rokowania pacjentów cierpiących do tej pory na trudne do wyleczenia choroby i dolegliwości.

Katarzyna Wyszkowska, „Pieśń przyszłości”, widok wystawy, fot. Szymon Sokołowski

Katarzyna Wyszkowska, „Pieśń przyszłości”, widok wystawy, fot. Szymon Sokołowski

Katarzyna Wyszkowska, „Pieśń przyszłości”, widok wystawy, fot. Szymon Sokołowski

Katarzyna Wyszkowska, „Pieśń przyszłości”, widok wystawy, fot. Szymon Sokołowski

Katarzyna Wyszkowska, „Pieśń przyszłości”, widok wystawy, fot. Szymon Sokołowski

Katarzyna Wyszkowska, „Pieśń przyszłości”, widok wystawy, fot. Szymon Sokołowski

W nowym świecie został zażegnany kryzys mieszkaniowy. Popularnym rozwiązaniem stały się mobilne domy modułowe na magnes. Każdy może mieć swój moduł/dom. Co najważniejsze moduł może być częścią całego osiedla, ale może zostać oddzielony, przeniesiony czy po prostu wymieniony na inny, nowy, zmodernizowany. Jednostki modułowe można przestawiać i ustawiać jedną na drugiej, jak klocki, co czyni je bardzo wygodnymi w użyciu. Nowe domy wyposażone zostały w funkcję samoczyszczącą, co sprawiło, iż praca również na tym poziomie została ograniczona do minimum, dzięki czemu ludzie mają więcej czasu w swoje pasje. Zmienił się również wygląd i sposób lokalizacji całych miast. Ruch i transport został przeniesiony na wyższe poziomy. Drogi, niczym mosty, zawieszono w powietrzu nad ziemią. W dole znajdują się parki, lasy, ogrody, w których żyją ludzie.

Katarzyna Wyszkowska, „Pieśń przyszłości”, widok wystawy, fot. Szymon Sokołowski

Katarzyna Wyszkowska, „Pieśń przyszłości”, widok wystawy, fot. Szymon Sokołowski

Rozwinęły się banki czasu, czyli lokalne inicjatywy społeczne, w których walutą są umiejętności mieszkańców. Dzięki pomaganiu sobie i wzajemnej wymianie, ludzie w swoich społecznościach stali się samowystarczalni. W ramach lokalnych grup umiejętności, talenty i pasje zaczęły być postrzegane jako „towar”, którym można się wymieniać. Aby zminimalizować ilość potrzebnych ludziom rzeczy powstały wielkie wypożyczalnie rozmaitych sprzętów, które można sobie wypożyczyć, by uniknąć ich kupowania i gromadzenia, a potem wyrzucania, co znacznie wpływa na ochronę środowiska. Zwierzęta przestały być wyzyskiwane. Ich ciała nie są już towarem wykorzystywanym w przemyśle spożywczym ani żadnym innym. Mięso jest wytwarzane w laboratoriach.

Katarzyna Wyszkowska, „Pieśń przyszłości”, widok wystawy, fot. Szymon Sokołowski

Katarzyna Wyszkowska, „Pieśń przyszłości”, widok wystawy, fot. Szymon Sokołowski

Katarzyna Wyszkowska, „Pieśń przyszłości”, widok wystawy, fot. Szymon Sokołowski

Pieśń przyszłości to ekspozycja powstała w oparciu o doktorat nad którym pracuje Katarzyna Wyszkowska. Pieśń przyszłości jest wyjątkową ekspozycją o charakterze wieloelementowej opowieści-instalacji malarsko-rysunkowej, której celem jest zaprezentowanie postkapitalistycznego świata, który ma charakter współczesnej utopii. Katarzyna Wyszkowska w swoich badaniach zajmuje się kwestią pracy oraz jej możliwymi drogami ewolucji w niedalekiej przyszłości. Rozważania te bliskie są teorii post-pracy i obejmują namysł nad możliwymi formami reorganizacji społeczeństw w kontekście form i zakresu pracy. Tematy, które Katarzyny Wyszkowskiej porusza w swojej sztuce mają charakter naukowych poszukiwań, politycznych projektów, socjologicznych rozważań, ale także wizji fantastycznych czerpiących z obszaru literatury czy filmów z kategorii science fiction. Prace artystki zaprezentowane w ramach projektu nawiązują do tych nurtów fantastyki naukowej, w której optymistyczne wizje przyszłości w dużej mierze opierają się na harmonijnym współistnieniu z naturą.

Julita Deluga