I część „Subiektywnej historii polskiego reportażu radiowego”, czyli sesji dziennikarskiej, która towarzyszyła II Ogólnopolskiemu Konkursowi Na Reportaż Radiowy im. Ireny Linkiewicz „Po Prostu Człowiek”. Konkurs został rozstrzygnięty 9 września na specjalnej Gali z udziałem nominowanych, członków Jury, syna patronki Ireny Linkiewicz – Adama i zaproszonych gości.
Pomysł na organizację sesji pojawił się po rozstrzygnięciu pierwszej edycji w roku ubiegłym. Obecność w jednym miejscu sław polskiego reportażu radiowego, członków konkursowego jury: Janiny Jankowskiej, Ireny Piłatowskiej, Anny Sekudewicz i Jana Smyka aż zachęcała do spotkania z naszymi nominowanymi, znakomitymi reportażystami nieco młodszego pokolenia. Szczególnie dla tych najmłodszych (pod względem stażu) kontakt ten okazał się wręcz fascynujący. Subiektywna, czyli zapamiętana indywidualnie z całym bagażem emocji i kontekstów, opowiedziana ze swadą i refleksją.
Nasi Jurorzy to znakomici reportażyści radiowi, laureaci najważniejszych dziennikarskich nagród: Złotego Mikrofonu PR, Prix Italia, Prix Europa, Premios Ondas i wielu innych. Nagradzani odznaczeniami państwowymi i resortowymi. Każdy z nich wniósł ogromny wkład w rozwój i popularyzację formy reportażu radiowego. Jednak najważniejsze jest to, iż podobnie jak ich koleżanka, patronka konkursu Irena Linkiewicz praca reportażysty wypełnia całe ich życie i chcą dzielić się swoim dorobkiem i doświadczeniem.
Nasza sesja składała się z czterech godzinnych paneli:
1.”Patronka”- prezentacja reportażu „Uwertura do życia” Ireny Linkiewicz. Dyskusja wspomnieniowa z udziałem osób, które znały patronkę i nominowanych – moderacja Cezary Galek
2. „Studio Reportażu i Dokumentu Polskiego Radia”- moderacja Janina Jankowska i Irena Piłatowska
3. „Jesteśmy reportażową rodziną”- moderacja Jan Smyk autor „Almanachu Polskiego Reportażu Radiowego”
4.„Reportażysta z paszportem, czyli o naszych reportażowych sukcesach w konkursach międzynarodowych”- moderacja Anna Sekudewicz
Rozpoczynamy od przypomnienia twórczości i sylwetki naszej patronki i koleżanki Ireny Linkiewicz.
Uwertura do życia”- reportaż Ireny Linkiewicz z początku lat 80-tych.
W małym lubuskim miasteczku burmistrz nakazał zlikwidowanie ptasich gniazd, ponieważ ptaki przeszkadzały wypoczywającym w parku osobom. Gniazda na oczach ludzi były zrzucane z drzew i palone wraz ze znajdującymi się w nich pisklętami. Bohaterka reportażu młoda dziewczyna podejmuje samotną walkę w obronie tych ptaków. Idzie do kolejnych urzędników zadając pytania: jak mogą wydawać tak bezdusznie polecenia i wykonywać takie zadania? Odpowiedzi są banalne, winnych nie ma. Powieść o kondycji człowieczeństwa, odwadze w poszukiwaniu prawdy.
