Na wystawie Past Garden zaprezentowane zostały realizacje białoruskiego artysty Ramana Kaminskiego (1988) będące efektem osobistych przeżyć ostatnich miesięcy. Podobnie jak wielu Białorusinów, Raman doświadczył podwójnej emigracji po inwazji rosyjskiej w lutym 2022 roku. W tym czasie mieszkał już w Kijowie, później przeniósł się do Gruzji i dalej do Francji. Do tego zaś doszła osobista tragedia — utrata matki, w której pogrzebie nie był w stanie uczestniczyć ze względu na sytuację polityczną na Białorusi.
W swoich praktykach artystycznych Raman Kaminski dokonuje syntezy technik i kolorystyki wywodzących się z różnych stylów i epok. Jego twórczość jest niestannym eksperymentem zaprzęgającym różne środku przekazu (malarstwo, grafika, rzeźba, muzyka, taniec), jednak głównym tematem realizacji pozostaje codzienność i jej psychologizm.
W prezentowanych na wystawie dziełach istotny jest kontrapunkt między tematyką a sposobem realizacji. Dotyczy to niezwykle bolesnej, samotnej i wypełnionej bólem treści prac kontrastującej z jasną, nasyconą paletą barw. To właśnie ten kontrapunkt tworzy lukę, która niczym portal do bolesnych doświadczeń artysty. Sam portal zaś jest spotęgowany skalą utworów, których dominująca monumentalność, jako metafora siły wewnętrznych traumatycznych i dramatycznych uczuć, dominuje nad autorem i widzem.
Wszystkie prace z tego cyklu powstały w ramach rezydencji w Fontvreaud we Francji, gdzie artysta za pracownie dostał średniowieczny budynek kościoła z kamiennymi ścianami, których faktura została odzwierciedlona na płótnach. Tworząc autoportrety, Raman dosłownie zanurzył się w doświadczeniu traumatycznego bólu, dokonując jego sekcji, a w finalnych etapach malowania przyozdobił je jasnymi kwiatami.
Parafrazując artystę, ten zbiór prac jest jego badaniem i próbą ucieczki od własnego bólu. W tym procesie sztuka stała się dla niego terapeutycznym rytuałem.
