Film
Idiodyseja Coppoli (Darek Arest)W 2024 roku Coppola wraca do kin z filmem nowym („Megalopolis”) i starym („Czas Apokalipsy”). Ten drugi ogląda się dziś jak dokument monumentalnego szaleństwa, które w latach 70. opętało wykalkulowany zwykle show-biznes
Nowe stare plemię (Dmytro Desiateryk)Ukraińską dokumentalistykę bez wątpienia można nazwać kinem nowo powstałej wspólnotowości. Wypieranej lub zdobywanej, postrzeganej jako coś zewnętrznego lub doświadczanej jako immanentna wartość, miejscami śmiesznej, nierzadko tragicznej
Literatura
Dźwięk odbijanej piłeczki (Monika Ochędowska)Nominowana w zeszłym roku do Nagrody Bookera powieść Chetny Maroo „Western Lane” to niezwykle subtelna powieść coming of age, ale również powieść drogi, tyle iż zamiast tradycyjnej wędrówki mamy tu setki tysięcy kroków na jednym kawałku podłogi
Muzyka
To wszystko tam jest (Jan Błaszczak)Ludzie często mówią, iż muzyka irlandzka jest mroczna, a ona po prostu potrafi oddać całą skalę naszych emocji, opisać każde nasze doświadczenie. Nie skupia się jakoś szczególnie na ciemnej stronie naszej egzystencji, ale nie jest na nią głucha
Dlaczego Sinéad O’Connor (Kazimiera Szczuka)Allyson McCabe, autorce książki „Dlaczego warto rozmawiać o Sinéad O’Connor”, zależy na tym, aby desperacka, by nie powiedzieć wariacka, odwaga irlandzkiej dziewczyny obdarzonej najpiękniejszym na świecie głosem nie poszła na zmarnowanie
Obyczaje
Agora (Iryna Slavinska)Dziś kobiety są obecne w każdym oddziale ukraińskiej armii, to już nie nowość. Sama możliwość dyskusji o prawach kobiet w wojsku jest efektem walki wielu pokoleń kobiecego ruchu. I ten fakt jest niezaprzeczalny
Sztuka
Czyste obrazy miasta (Filip Springer)Chciałbym przenieść Zbyszka Siemaszkę w czasie, dać mu aparaty, wysłać do miasta. Niech fotografuje współczesną Warszawę. Zapłaciłbym mu choćby za wsparcie psychologiczne, którego potrzebowałby później
Wiersze
Do syna, do wody, do trupa rzek wszelakich (Tomasz Pietrzak)Ziemia
W szczerym polu (Jakub Knera)Anna Steller – artystka tańca – i Maciek Salamon – artysta, współtwórca zespołu Nagrobki, przeprowadzili się kilka lat temu z dziećmi na gdańską Olszynkę. Odremontowali dom po rodzicach i zaprosili znajomych artystów i artystki, żeby pokazali swoją twórczość na polu
Україна
Агора (Ірина Славінська)За час вторгнення стало зрозуміло, що підтримку може надати й мовчання. Не поставлене запитання, не висловлене судження, не озвучена точка зору. Коли ти просто тут і просто слухаєш, а чи просто мовчиш, бо все інше вже й так зрозуміле
