Nowy, niegodziwy horror zamienia lunatykowanie w slasher

Pociąg do Pusanu, Płacz, Opowieść o dwóch siostrach, Widziałem diabła — koreańskie horrory, które zawędrowały i pojawiły się w Stanach intensywnyczęsto obszerne filmy balansujące na granicy thrillera. Ich koszmary trwają.

Więc Spaćobecnie wyświetlany w kinach w USA, był natychmiastowym zaskoczeniem, po prostu będąc koreańskim horrorem o zabawnym rytmie. Pomyśl o wzmożonym naturalizmie Bonga Joon-ho Pasożyt Lub Gospodarz…ale dziwniejsze. Debiut fabularny Jasona Yu (m.in. pracę jako asystent reżysera Bonga przy OK) opisuje, co dzieje się z nowożeńców, gdy zaburzenia snu jednego z partnerów przybierają formę gwałtownego opętania przez duchy – i może nim rzeczywiście być. Gdy Yu bada skutki tej sytuacji, Spać przechodzi od dramatów domowych do dziwacznych, często zabawnych sposobów.

Soo-jin (Jung Yu-mi z Pociąg do Pusanu) jest dyrektorką biznesową i żywicielką swojej rosnącej rodziny. Jej mąż Hyun-su (Lee Sun-kyun z Pasożyt) to aktor z problemami, zdenerwowany niepewnym gruntem pod zawodowymi stopami, gdy przygotowuje się do zostania ojcem. Ale Soo-jin wierzy w niego i chce go wspierać, choćby w obliczu fizycznych wyzwań, jakie niesie ciąża. Zawsze wraca do mantry, która wisi na drewnianej tablicy w ich mieszkaniu: „Razem możemy pokonać wszystko”.

Dzięki ciepłym żółciom i delikatnej inscenizacji styl Yu wzmacnia pełną miłości ochronę wokół pary, która zostaje natychmiast zniszczona przez najgorszy przypadek lunatykowania, jaki można sobie wyobrazić. Soo-jin budzi się pewnego ranka i widzi Hyun-su z paskudną zadrapaną twarzą. Następnej nocy przyłapuje go na błąkaniu się po domu, pożerającym surowe mięso i jajka. Lekarze diagnozują u niego ciężką parasomnię, którą można jednak wyleczyć dzięki środków bezpieczeństwa i leków.

Ale jak horrorowa wersja Mike’a Birbiglii Senność ze mnąHyun-su nie może zostać powstrzymany i z każdą mijającą nocą jest coraz bliżej śmiertelnego samookaleczenia. Soo-jin traci sen, bojąc się męża, a potem rodzi się dziecko, co jeszcze bardziej pogłębia nieprzespane noce i stanowi potencjalny cel dla „potwora” żyjącego w ich domu. Spać wyobraża sobie, jak by to było, gdybyś kładł się spać, wiedząc, iż każdej nocy Michael Myers może budzić się obok ciebie.

Yu znajduje miejsce, w którym może zanurzyć się w sytuacji psychicznej Soo-jin, w której jest wspierającą żoną w ciągu dnia i obrońcą w nocy, nigdy nie śpiącą, powoli się rozpadającą. Jung Yu-mi opanowuje czerwone migotanie oczu, które uświetniło występ Essie Davis Babadook tak pierwotne, a iskrzenie między parą – choćby gdy połowa śpi – staje się całkowicie tragiczne. Wtedy Yu skręca.

[Ed. note: some minor spoilers for Sleep follow, but if you want to just go watch this movie right now, we won’t blame you.]

Duszące napięcie tej chwili sprawia, iż ​​Soo-jin i jej matka zaczynają się zastanawiać, czy z Hyun-su na pierwszy rzut oka dzieje się coś więcej. Konsultują się więc z egzorcystką, Madame Haegoong, której energia pochodzi z czystej Tanginy Barrons Hałaśliwy i złośliwy duch. Twierdzi, iż duch terroryzuje ich dom poprzez ciało Hyun-su. I nie przestanie. Niezależnie od tego, czy duch jest, czy nie, tak długo jak jej mąż lunatykuje, Soo-jin wie, iż jedno jest prawdą: wszyscy w mieszkaniu są w niebezpieczeństwie.

Pod powierzchnią kryje się więcej Spaćprzy czym Yu czerpie z każdego elementu gatunku, jaki tylko może, aby wytrącić z równowagi i łaskotać. Nie zabraknie śmiechu, gdy Soo-jin zgłębia teorię zjawisk nadprzyrodzonych, a Hyun-su budzi się z jasnymi oczami. (Krzyknęłam, gdy pod koniec filmu wygłoszono jedną z najwspanialszych prezentacji programu PowerPoint w historii.) Ale Yu też nigdy nie poddaje się ryzyku; należy powstrzymać nocny cień Hyun-su.
Spać sprawia wrażenie dużego debiutu reżysera, który jest gotowy przeciwstawić się konwencjom i zabawiać publiczność. Należy do tych wspaniałych koreańskich horrorów, choćby jeżeli jest osobno.

Spać jest teraz dostępny w kinach i można go wypożyczać na platformach cyfrowych, takich jak Amazonka I Jabłko.