Niesie mnie
W podnoszeniu mgieł chłodnych,
W deszczu liści ku ziemi,
W srebrze pajęczyn strojnych,
Niesie mnie ku jesieni.
A ponad lasem klucze,
A ponad lasem wietrzyk,
A ponad lasem wkrótce
Zimy posłaniec pierwszy.
Czy tylko mnie się zdaje?
Czy tylko mnie jest szkoda?
Ach wrócić, wrócić majem…
Taka we mnie pogoda,
Taka chęć, aż się zdaje,
Że nic ująć, nic dodać.
Choć ponad lasem klucze,
Choć ponad lasem wietrzyk,
Choć ponad lasem wkrótce
Zimy posłaniec pierwszy.
W podnoszeniu mgieł chłodnych,
W deszczu liści ku ziemi,
W srebrze pajęczyn strojnych,
Niesie mnie wbrew jesieni.
Bydgoszcz, 3 października 2024 r.,
© Wojciech Majkowski
