Po trzech latach wampirzy romans powraca w wielkim stylu. Pierwszy sezon wprowadzał widza w historię, przedstawiał postacie dramatu oraz zależności panujące pomiędzy nimi. Dowiedzieliśmy się, kim jest para głównych bohaterów i dlaczego zdecydowali się spróbować stworzyć związek trwający na "wieki". W drugim sezonie twórcy postanowili z ogółu przejść w szczegół. Fabuła zaczyna skupiać się na konkretnych wydarzeniach, cofając nas do przeszłości głównej bohaterki.
Poznajemy nietypową historię tego, jak stała się wampirem. Poszczególne, pozornie niepowiązane ze sobą wątki zaczynają łączyć się w całość za sprawą pewnej łowczyni wampirów - skąd u niej taka nienawiść i zawziętość w tropieniu krwiopijców? Czy jej powody mogą być osobiste?
Największą zaletą pierwszego sezonu Zewu nocy było ukazanie, w sposób angażujący uwagę widza, uczuciowej relacji między dwojgiem głównych bohaterów. Kou nie czuje, iż należy do gatunku ludzkiego. Jest wyrzutkiem wśród swoich rówieśników, dlatego pragnie zostać wampirem. Aby się jednak tak stało, musi zakochać się w krwiopijcy, który żeruje na jego krwi. Może i brzmi to nonsensownie, ale w ramach konwencji którą kroczy serial, sprawdza się wyśmienicie.
Nazuna, czyli główna wampirza bohaterka, ma intrygujący charakter, który widocznie rezonuje z osobowością Kou. Czuć w ich relacji chemię, która iskrzy, gdy zestawi się ze sobą niewiedzącego, czym jest miłość, ale usilnie jej poszukującego nastolatka z czterdziestoletnim wampirem o nieletnim wyglądzie, noszącym w sobie piętno inności (by nie zdradzać za wiele z fabuły).
Zagłębianie się w przeszłość Nazuny zaprezentowane zostało w serialu niczym zagadka kryminalna, którą, krok po kroku i poszlaka po poszlace, próbują rozwikłać bohaterowie. W trakcie śledztwa Nazuna i Kou zbliżają się do siebie, wprowadzając swoją relację na zupełnie nowy, wyższy poziom. Najlepiej prezentują się sceny, w których widać, iż nie próbują już, ale tworzą całkiem dobrze dopasowaną parę (piękna scena kłótni, którą ucina niespodziewany pocałunek).
Jak się niestety okazało, drugi sezon Zewu nocy jest zarazem ostatnim. Historia romansu Nazuny i Kou dobiega końca, pozostawiając nas z wieloma niewiadomymi. Nie każdemu widzowi spodoba się taki finał. Osobiście cieszy mnie, iż nie wszystko podane nam zostało bezpośrednio na tacy. To dobrze, iż twórcy zdecydowali się pozostawić przestrzeń dla widza: na indywidualną interpretację i możliwość dalszego snucia tej miłosnej opowieści.
