Muzeum-Zamek Tarnowskich w Tarnobrzegu, zaprasza na wystawę czasową pt. „Morze i góry.
Malarstwo Agaty Jóźwiak”.
Wystawa czynna: 23.06–21.07.2024 roku
Kurator wystawy: Tadeusz Zych
AGATA JÓŹWIAK
Malarka i popularyzatorka malarstwa pejzażowego (2006 – dyplom z malarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu). Agata Jóźwiak zajmuje się obrazowaniem przyrody od kilkunastu lat. Była stypendystką Narodowego Centrum Kultury oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Autorka albumu: „W głąb krajobrazu. Pejzaże Karpat Polskich”. w tej chwili pracuje nad kolejnymi cyklami obrazów tuszowych poświęconych krajobrazowi. Prace pokazywała na wystawach m.in.: w Galerii Miejskiej BWA w Bydgoszczy, Galerii Antoniego Rząsy w Zakopanem, w Muzeum Azji i Pacyfiku oraz w Starej Prochowni w Warszawie. Wspólnie z grupą Ścieżka Tuszu obrazy wystawiała m.in. w Galerii Władysława Hasiora Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem i na Uniwersytecie Warszawskim.
O sobie sama
W malarstwie dążę do prostoty i wysublimowania, mając za wzór artystów dawnych. Wciąż odkrywam niuanse czarnego tuszu. Trafne w moim odczuciu jest przesłanie siedemnastowiecznego malarza chińskiego Zhu Ruoji: obraz nie ma bezmyślnie naśladować rzeczywistości, ale być tak żywy jak sama natura.
Obrazowanie morza to bardzo poważny sprawdzian dla malarza. Niejeden ze śmiałków poległ artystycznie przed potęgą morza. Ukształtowani przez morze pisarze stali się dla mnie przewodnikami w poznawaniu tego abstrakcyjnego żywiołu. Chciałam zawrzeć w obrazach coś z owej magnetycznej, potężnej siły. Zapisać ruch i przestrzeń wody.
O Niej – inni
Artystka uważnie, wnikliwie i wrażliwie przygląda się światu, kontemplując piękno i majestat przyrody.
Z mistrzostwem stosuje technikę monochromatycznego malarstwa tuszowego, co zawdzięcza prowadzonym od lat studiom sposobu malowania i dokonań chińskich „literatów” – erudytów parających się poezją i malarstwem, i japońskich przedstawicieli nurtu bunjinga („malarstwo literatów”), rozwijającego się w ścisłym powiązaniu z zenga – malarstwem powstającym pod wpływem buddyzmu zen.
Subtelna, niespieszna „rozmowa” jaką artystka prowadzi z malarstwem dalekowschodnim, nieustająca inspiracja krajobrazem są zjawiskami cennymi we współczesnym malarstwie polskim, wzbogacając je o dokonania oryginalne, o nieprzemijającej wartości i wpisując się w tradycję tworzoną od końca XIX wieku przez najwybitniejszych polskich pejzażystów.
Anna Katarzyna Maleszko
Pani Agata Jóźwiak łączy w interesujący sposób tradycję dalekowschodniego malarstwa tuszem z tradycją pejzażu polskiego.
Wpisuje się w ten sposób w długi proces artystyczny, sięgający swoim początkiem drugiej połowy XIX wieku, kiedy to polscy artyści sięgali po techniki i zabiegi formalne, a także inspiracje ideowe czerpane ze sztuki Dalekiego Wschodu, aby na nowo opisać i zinterpretować rzeczywistość rodzimą.
dr Joanna Wasilewska
Ta malarka ma doskonale opanowany warsztat malarski, czego dowiodła świetnymi kopiami dawnych mistrzów (olej, akwarela, rysunek).
Ponieważ nie interesowały jej eksperymenty obecnej awangardy, zwróciła się ku malarstwu tuszowemu, w ograniczeniu środków bliskiemu prehistorii malowania.
Uprawia malarstwo tuszowe, osiągając godne uznania wyniki. Jest wyjątkowo wrażliwa na urodę krajobrazu i poszukuje w swych pracach jego istoty.
prof. Przemysław Trzeciak
Malarstwo Pani Agaty Jóźwiak zachwyca jako artystyczny efekt bezpośredniego kontaktu artystki z naturą, w tym głównie z górami. Intuicyjne stosowanie zasad estetyki sztuki japońskiej, takich jak kompozycyjna asymetria, aktywna rola pustki, czy wąskie gradacje walorowe, weszły na stałe do środków jej obrazowania.
Mamy więc do czynienia ze sztuką wrażliwą na zmienność stanów natury, ale też otwartą na Uniwersum, spontaniczną, a zarazem poddaną formalnej dyscyplinie.
dr Łukasz Kossowski
Wystawa
Prezentowane prace inspirowane są polskimi krajobrazami. Pochodzą z dwóch cyklów: Pejzaże Karpat oraz Pejzaże Bałtyku. Wykonane w latach: 2018–2022. Eksplorują temat przestrzeni górskiej i morskiej. Powstały z bezpośredniego kontaktu z naturą, techniką tuszu dalekowschodniego na papierze. Prace bazujące na kontraście czerni i bieli mają pokazać piękno i tajemnicę krajobrazów poprzez skalę szarości, odcieni czerni, pustkę bieli, ekspresję plam i linii. Zjawiska, które interesują autorkę to relacja żywiołów przyrody, które w górach, jak i nad morzem wyraźnie się przenikają. Prace nawiązują do tradycyjnego terminu chińskiego, w którym zestawienie znaków wody i góry tworzy pojęcie krajobrazu.
