Wystawa Mnie się podoba to podsumowanie trzydziestoletniej muzealnej działalności Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha. Muzealnej w sensie ścisłym i podstawowym, ponieważ jako muzeum gromadzimy, opracowujemy i udostępniamy pozyskiwane przez dziesięciolecia zbiory.
Przygotowywana wystawa nie byłaby jednak niczym wyjątkowym w dotychczasowej historii instytucji i jej działalności – zwykle kolejne jubileusze były pretekstem do prezentacji powiększającej się systematycznie kolekcji Mangghi – gdyby nie sam pomysł doboru obiektów na wystawę.
Mnie się podoba to słowa klucze tegorocznej jubileuszowej wystawy.
Przez lata Muzeum Manggha zgromadziło wokół swojej instytucjonalnej osobowości wiele wyjątkowych osób, które miały wpływ na jej działalność, program, współpracowały z Mangghą podczas wystaw i wydarzeń czy uczestniczyły – co nie mniej ważne – w jej codziennym, muzealnym życiu.
Kuratorzy, kustosze, edukatorki i edukatorzy, inwentaryzatorka, artyści, osoby publiczne i całkiem prywatne, redaktorki i dizajnerzy, architekci, dyrektorki i dyrektorzy, archiwistki i archiwiści, pracowniczki i pracownicy – to ich poprosiliśmy o wybranie obiektu lub zespołu obiektów z kolekcji Muzeum Manggha i opatrzenie go komentarzem uzasadniającym wybór.
Czy te wybory są zaskakujące? I tak, i nie.
Ponieważ kolekcja Muzeum Manggha to bardzo różnorodny zbiór, który tworzą obiekty sztuki współczesnej, dawnej, tradycyjnej i nowoczesnej: japońskiej, azjatyckiej, europejskiej i polskiej, i liczy sobie w tej chwili ponad 3 tys. obiektów, wybór nie należał do oczywistych i przewidywalnych.
Zaproszone do współpracy osoby odwoływały się przede wszystkim do emocji związanych z zapamiętanymi przez lata wystawami, sięgały do obiektów, które się szczególnie podobały.
Partycypacyjna wystawa jubileuszowa to wspaniały prezent na 30-lecie Muzeum Manggha.
Katarzyna Nowak
Dyrektorka
Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha
Początek kolekcji Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha stanowi zbiór obiektów zgromadzonych przez Fundatorów – Andrzeja Wajdę i Krystynę Zachwatowicz-Wajdę, a przekazanych w latach 2006–2007 już samodzielnej instytucji muzealnej, czyli Muzeum Manggha.
Obecnie to zbiór ponad 3 tys. obiektów, systematycznie opracowywanych przez kustoszy i pracowników merytorycznych instytucji.
Najważniejsze i najcenniejsze obiekty w kolekcji to japońskie drzeworyty, tradycyjne japońskie kimona, wyroby z laki, malarstwo i kaligrafia, ceramika, farbiarskie katagami, maski i kostiumy teatru nō, plakaty japońskich i polskich artystów, książki artystyczne, grafika, malarstwo itd., itp.
