Agencja Informacyjna: Jan Englert – jeden z najwybitniejszych polskich aktorów. Jest też bardzo istotną dla kultury polskiej Postacią polskiej sceny teatralnej i filmowej. Teraz powstał film dokumentalny, poświęcony jego osobie, w reżyserii Macieja Dancewicza
Spis treści
Jan Englert przez ponad 60 lat stworzył imponujący dorobek artystyczny, obejmujący ponad 150 ról teatralnych, ponad 100 filmowych i ponad 200 telewizyjnych. Łącznie wcielił się w 450 postaci. Oznacza to, iż średnio statystycznie tworzył nową postać co 45 dni. Do tego role, które grał przeważnie były wybitne. Popularność i sławę przyniosły mu charyzmatyczne kreacje m. in. w takich serialach telewizyjnych jak „Polskie drogi”, „Lalka” czy „Noce i Dni”. W kwietniu 2025 roku Jan Englert zakończył swoją działalność jako dyrektor artystyczny Teatru Narodowego. Funkcję tę pełnił przez 22 lata – od 2003 roku.
Nieznane fakty o jego życiu i karierze ujrzą światło dzienne
Jan Englert chronił swoje życie prywatne, starając się na jego temat nie rozmawiać z dziennikarzami. Film dokumentalny „Jan Englert. Spróbuję jeszcze raz pofrunąć”, który proponuje reżyser Maciej Dancewicz ujawni fakty, które dotąd pozostawały nie znane. Obraz stanowi poruszający portret, ukazujący aktora w nowym świetle. W dokumencie Jan Englert wypowiada się na trudne tematy – wspomina o cenie, jaką przyszło mu zapłacić za swoją pasję i poświęcenie. Jest to szczere i poruszające świadectwo końca pewnej epoki w życiu zawodowym Artysty.
Dokument „Jan Englert. Spróbuję jeszcze raz pofrunąć” przedstawia nieznane wcześniej aspekty osobowości Jana Englerta. Ujawnia wątpliwości, marzenia i relacje z bliskimi Aktora. Jan Englert, z charakterystycznym dystansem i autoironią mówi o sobie, choć w jego wypowiedziach często pojawiają się szczere emocje. Widzowie, dzięki filmowi „Jan Englert. Spróbuję jeszcze raz pofrunąć” mogą poznać złożoną drogę kariery aktora, reżysera, pedagoga oraz poznać jego życie rodzinne i działalność dydaktyczną.
Znani aktorzy i rodzina opowiadają o Janie Englercie
W filmie „Jan Englert. Spróbuję jeszcze raz pofrunąć” wypowiadają się między innymi Beata Ścibakówna – żona Artysty i aktorka i Helena Englert – córka Artysty i aktorka. W dokumecie swoje refleksje przedstawiają także: Anna Dymna, Maja Komorowska, Małgorzata Kożuchowska, Danuta Stenka, Joanna Szczepkowska, Ewa Wiśniewska, Piotr Adamczyk, Juliusz Machulski i Jan Frycz. Ich osobiste wypowiedzi składaj się na złożony obraz człowieka, który inspiruje widzów i środowisko artystyczne.
Film dokumentalny „Jan Englert. Spróbuję jeszcze raz pofrunąć”, w reżyserii Maciej Dancewicz pojawi się na ekranach kin w Polsce 1 grudnia 2025 roku. Partnerem Generalnym Premiery Filmu jest Orlen.
Maciej Dancewicz – reżyser filmu „Jan Englert”
Maciej Krzysztof Dancewicz (ur. 10 marca 1974 w Prudniku) – reżyser, scenarzysta, aktor, pisarz, historyk. Jest absolwentem Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Występował jako aktor w rolach drugoplanowych, m.in. w serialach: „Daleko od noszy 2”, „Hotel 52”, „Fałszerze – powrót Sfory”, „Klan”, „Niania” i „M jak miłość”. Autor artykułów w „Wołaniu z Wołynia”. Reżyser projektu „Epitafia katyńskie”. Współscenarzysta serialu „Belle Epoque”. W 2017 wydał powieść kryminalną retro „Najdłuższa noc” (współautor Marek Bukowski). Jego produkcja „Diabelne szczęście” pretendowała do „Orła” w kategorii Najlepszy Film Dokumentalny za rok 2018.
Maciej Dancewicz – działalność historyczna
Maciej Dancewicz w latach 2007–2014 pracował w Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, gdzie od 2008 był naczelnikiem wydziału zagranicznego. Od 2016 do 2020 roku pracował jako naczelnik Wydziału Miejsc Pamięci Narodowej za Granicą w Departamencie Dziedzictwa Narodowego za Granicą i Strat Wojennych w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Z ramienia MKiDN uczestniczył w międzyrządowych Komisjach Kultury (Białoruś, Litwa), brał udział w negocjacjach nad powstaniem międzyrządowych umów dotyczących Miejsc Pamięci Narodowej – z Włochami, Węgrami i Rumunią. Nadzorował prace remontowe i budowlane polskich miejsc pamięci oraz cmentarzy wojennych, m.in. Cmentarz Obrońców Lwowa, Polski Cmentarz Wojenny w Kijowie-Bykowni, Cmentarze Wojenne 1920 na Białorusi. Uczestniczył w pracach archeologicznych i ekshumacyjnych poległych polskich żołnierzy i cywilów.
Od czerwca 2020 wiceprezes Fundacji Wolność i Demokracja. Pomysłodawca zaakceptowanego przez ukraińskie Ministerstwo Kultury prowadzenia prac poszukiwawczych i ekshumacyjnych na miejscu zbrodni w Puźnikach w 2022 (mieszkańcy Puźnik po II wojnie światowej przenieśli się do Niemysłowic koło jego rodzinnego Prudnika). W kwietniu 2024 otrzymał statuetkę Róży Pogranicza, przyznawanej przez władze powiatu prudnickiego za działalność na pograniczu polsko-czeskim. 29 lipca 2025 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w dokumentowaniu i upamiętnianiu prawdy o historii Polski na Kresach Wschodnich”.
Dziękujemy za przeczytanie tekstu do końca. Polecamy inne wiadomości zamieszczone na stronie internetowej www.agencja-informacyjna.com. Życzymy ciekawej lektury. Agencja Informacyjna
AI, kultura /DEC/ 15 listopada 2025 zdjęcie mat. prasowe
