Letni Maraton Teatralny w Krakowie. Trzy spektakle jednego dnia w Teatrze Praska 52

krknews.pl 3 dni temu

W sobotę, 12 lipca, krakowski Teatr Praska 52 zaprasza Letni Maraton Teatralny. W ciągu jednego popołudnia i wieczoru publiczność zobaczy trzy spektakle skrajnie różne w formie, ale spójne w przesłaniu: teatr to spotkanie. Z drugim człowiekiem, z jego emocjami, historią, maską i prawdą. Od włoskiej komedii dell’arte, przez współczesną satyrę małżeńską, po intymny dramat dwojga nieznajomych – Praska 52 proponuje widzom nie tyle repertuar, co pełnowymiarową podróż przez teatr. Bez popcornu, ale z pełną gamą emocji.

Letni Maraton Teatralny to propozycja dla tych, którzy nie chcą biernie konsumować kultury, ale szukają czegoś, co angażuje bardziej niż ekran i popcorn. Trzy przedstawienia – od klasycznej komedii dell’arte, przez współczesną komedię obyczajową, po kameralną, poruszającą rozmowę dwojga ludzi – tworzą spójną opowieść o teatrze jako miejscu spotkania z drugim człowiekiem. Żywym, obecnym, zmiennym.

Schadzki weneckie

Na otwarcie – feeria barw, masek i pomyłek. „Schadzki weneckie” to spektakl oparty na estetyce komedii dell’arte, ale świadomie grający z jej konwencjami. Przebiegła Kolombina, wiecznie zakochany Arlekin, nieporadny Brighella i zazdrosny Pantalone – wszyscy dobrze znani, a jednak świeży i nieprzewidywalni.

Trupa Komedianty traktuje klasykę z przymrużeniem oka i odrobiną przewrotności. Miłosne trójkąty, podszywanie się pod innych, nagłe zwroty akcji – to wszystko obecne jest na scenie, ale pod powierzchnią zabawy kryje się coś więcej. Maski, choć barwne, nie ukrywają całkowicie tego, co najważniejsze – ludzkich potrzeb i emocji: pragnienia bliskości, akceptacji, wpływu.

„Schadzki weneckie” to nie tylko lekka rozrywka, ale również subtelne przypomnienie, iż komedia może być sposobem na oswojenie rzeczywistości, a śmiech – narzędziem rozumienia. Spektakl otwiera maraton z rozmachem, energią i świadomością teatralnego języka.

Obsada:
– Agnieszka Cianciara–Fröhlich (Capocomico)
– Jonathan Fröhlich
– Łukasz Łęcki

Narzeczony mojej żony

Po szesnastowiecznej Italii przenosimy się do współczesnej Polski – do mieszkania, gdzie życie małżeńskie utknęło gdzieś między rutyną a wzajemnymi pretensjami. Jadwiga i Zygmunt są razem od lat, ale więcej ich dzieli, niż łączy. Ona mówi z wyrzutem, on milczy z ironią. Ich relacja jest jak dobrze znany krajobraz, który już dawno przestał zaskakiwać.

I wtedy wchodzi on – Eustachy. Były narzeczony Jadwigi. Jego niespodziewana wizyta staje się impulsem, który wytrąca bohaterów z utartych schematów. Pojawiają się emocje, które miały już nigdy nie wrócić: zazdrość, rozczarowanie, ciekawość, tęsknota.

Sztuka autorstwa Jana Jakuba Należytego to komedia małżeńska z głębszym dnem. Pod warstwą śmiechu kryje się pytanie o to, co trzyma ludzi razem. Czy przyzwyczajenie? Strach przed zmianą? A może wciąż jeszcze – nieoczywiste uczucie? Dialogi są celne, dowcipne, ale podszyte gorzką obserwacją codzienności. To spektakl o bliskości, która nie jest łatwa – i o miłości, która nie znika całkowicie, choćby jeżeli bywa zapomniana.

Obsada:
– Ewa Romaniak – Jadwiga
– Jan Jakub Należyty / Jacek Joniec – Zygmunt
– Anna Krok / Julia Arendowska – Jadzia
– Jan Mancewicz – Eustachy

Ławeczka

Na zakończenie – spektakl najbardziej kameralny i najbardziej intymny. „Ławeczka” Aleksandra Gelmana to opowieść o kobiecie i mężczyźnie, którzy spotykają się przypadkiem (albo zrządzeniem) na parkowej ławce. Początkowo banalna rozmowa przeradza się w subtelny taniec emocji, pełen niepewności, oczekiwań i lęków.

Ona – konkretna, szczera, z wyraźnymi potrzebami. On – niejednoznaczny, szukający raczej wrażeń niż głębi. Spotkanie tych dwojga staje się pretekstem do opowiedzenia o tym, co trudne do nazwania: samotności, potrzebie bliskości, rozczarowaniu i nadziei.

Spektakl zrealizowany przez Krakowską Scenę Klasyczną nie sili się na efekciarstwo. Jego siłą jest prostota – scenografia, słowo, cisza. „Ławeczka” nie daje łatwych odpowiedzi, ale zostawia widza z pytaniami, które jeszcze długo nie dają spokoju.

Reżyseria: Marek Wolny
Scenografia: Ryszard Wiechowski
Obsada: Sylwia Chludzińska, Marek Wolny
Muzyka: Krzysztof Wolny
Lektor: Jakub Kosiniak
Głosy kobiet (off): Agnieszka Kaczorowska-Żydek, Paulina Turek, Paulina Kostaś
Harfa (preludium J.S. Bacha): Anna Chludzińska

Informacje praktyczne:

Data: Sobota, 12 lipca 2025
Miejsce: Teatr Praska 52, Kraków
Bilety i szczegóły: www.teatrpraska52.pl

Rozkład dnia:
16:00 – Schadzki weneckie
18:30 – Narzeczony mojej żony
21:00 – Ławeczka

Idź do oryginalnego materiału