Kultowa reklama Apple „1984” na Super Bowl została wyemitowana w tym tygodniu 41 lat temu; jak prawie do tego nie doszło

Tego dnia 41 lat temu, po raz pierwszy Apple Prochowiec trafił do sprzedaży zaledwie dwa dni po zaprezentowaniu go światu podczas przerwy reklamowej w trzecim kwartale Super Bowl XVIII. Chociaż „1984” stał się fenomenem kulturowym i momentem przełomowym dla wprowadzenia na rynek produktów, Zarząd Apple od początku był temu przeciwny. Oto jak legendarna reklama prawie nie została wyemitowana…

22 stycznia 1984 roku firma Apple natychmiast stała się powszechnie znana po wyemitowaniu niezwykle popularnej reklamy „1984” podczas XVIII Super Bowl. Reżyseria: Sir Ridley Scott (ten sam człowiek, który stoi za filmem). Obcy I Łowca androidów) i stworzona przez byłą agencję reklamową Apple (Chiat/Day), 60-sekundowa reklama została zainspirowana powieścią George’a Orwella 1984który przewidywał dystopijną przyszłość, kontrolowaną przez transmitowaną w telewizji postać przypominającą Wielkiego Brata (zawoalowane dźgnięcie w IBM).

Reklama zaczyna się od dźwięków alarmu i marszu kilkudziesięciu łysych mężczyzn ubranych w szare ubrania, zmierzających w stronę dużego ekranu w hali przemysłowej. Złowieszczy głos mężczyzny przemawiającego na dużym ekranie ukazuje się, gdy maszerujący mężczyźni siadają przed nim.

Tymczasem kobietę ubraną w sportowy strój i biały podkoszulek z rysunkiem komputera Macintosh ściga czterech policjantów ubranych w czarny strój bojowy, prawdopodobnie Policję Myśli z powieści Orwella z 1984 roku. Dzierżąc gigantyczny młot, pędzi w stronę mężczyzn zafiksowanych na przemówieniu Wielkiego Brata.

Dziś obchodzimy pierwszą chwalebną rocznicę dyrektyw dotyczących oczyszczania informacji.

Po raz pierwszy w historii stworzyliśmy ogród czystej ideologii, w którym każdy pracownik może rozkwitnąć, chroniony przed szkodnikami niosącymi sprzeczne myśli.

Nasze Zjednoczenie Myśli jest potężniejszą bronią niż jakakolwiek flota czy armia na ziemi. Jesteśmy jednym narodem, mamy jedną wolę, jedno postanowienie i jedną sprawę.

Nasi wrogowie zagadają się na śmierć, a my pogrzebiemy ich w ich własnym zamęcie.

Zwyciężymy!

Tuż przed złapaniem przez policję rzuca młotem w ekran Wielkiego Brata po tym, jak oznajmia: „Zwyciężymy!” Potem bum! Zniszczenie Wielkiego Brata uwalnia umysły mężczyzn obserwujących powrót światła do ich twarzy.

Gdy 60-minutowa reklama pozostała 8 sekund, narrator kończy wzmianką o „Macintoshu”, któremu towarzyszy przewijany czarny tekst:

24 stycznia Apple Computer zaprezentuje komputer Macintosh. I zobaczysz, dlaczego rok 1984 nie będzie taki jak 1984.

Następnie ekran staje się czarny i pojawia się tęczowe logo Apple.

Jak „1984” prawie się nie wydarzył

Gdy Steve’a Jobsa po raz pierwszy zobaczył tę reklamę podczas wewnętrznego spotkania z Chiat/Day i jego pierwszą reakcją było: „Och, chuj. To niesamowite” – powiedział ówczesny dyrektor generalny Apple, John Sculley Znawca biznesu. Steve Wozniak podzielał tę samą opinię, nazywając go „lepszym niż jakikolwiek zwiastun science fiction”. Zarząd Apple miał jednak zupełnie inne zdanie.

Po zobaczeniu tego po raz pierwszy członek zarządu Mike Markkula zasugerował znalezienie nowej agencji marketingowej i zwolnienie Chiat/Day. Według Sculleya podobne zdanie mieli pozostali członkowie zarządu. „Pozostali po prostu patrzyli na siebie z oszołomieniem na twarzach… Większość z nich uważała, iż ​​to najgorsza reklama, jaką kiedykolwiek widzieli. Nie spodobało się to żadnemu zewnętrznemu członkowi zarządu.”

Johna Sculleya i Steve’a Jobsa. Zdjęcie: AP

Gdy zrobiło mu się zimno, Sculley poinstruował dyrektora Chiat\Day, Jaya Chiata, aby sprzedał zakupiony przez niego czas antenowy na Super Bowl, ale Chiat po cichu się nie posłuchał. W tamtym czasie mieli dwa sloty – 60-sekundową reklamę do odtworzenia w trzeciej kwarcie i 30-sekundową, krótszą wersję do późniejszego wykorzystania w trakcie meczu. Chiat sprzedał tylko 30-sekundowy spot i powiedział Sculleyowi, iż jest już za późno na sprzedaż dłuższej 60-sekundowej spotu, skoro choćby nie próbowali.

Kiedy Jobs powiedział Wozowi, iż reklama ma kłopoty, natychmiast zaproponował, iż zapłaci z własnej kieszeni 400 000 dolarów, czyli połowę kwoty, jaką kosztowałby czas antenowy reklamy. Mówiąc: „No cóż, jeżeli chcesz, zapłacę połowę”.

To okazało się niepotrzebne. Zespół wykonawczy w końcu zdecydował się przeprowadzić 100-dniowy atak reklamowy komputerów Macintosh. Ponieważ zapłacili już za produkcję „1984” i ograniczał ich czas antenowy, reklama na Super Bowl rozpoczęła kampanię.

Postępując wbrew instrukcjom Sculleya, Chiat odegrał znaczącą rolę w sukcesie komputera Macintosh i ugruntowaniu miejsca firmy w historii. Apple przez cały czas wykorzystywał Chiat/Day do reklam telewizyjnych do 2014 roku.

Jedna z moich ulubionych historii.