Przyjaciółka księżnej Diany i jedna z najbardziej nietuzinkowych postaci w historii rodu Windsorów spoczęła na zawsze, a jej pogrzeb stał się wydarzeniem, które przyciągnęło uwagę mediów i opinii publicznej.
Księżna, która żyła po swojemuKatharine Worsley znana była z niezależności i odwagi w podejmowaniu decyzji. Nie obawiała się łamać królewskiego protokołu – jako jedyna członkini rodziny królewskiej od ponad 300 lat zmieniła wyznanie. Prowadziła też „podwójne życie”: uczyła muzyki w szkole podstawowej, śpiewała w chórze i w radiu opowiadała o swojej pasji, która obejmowała zarówno muzykę klasyczną, jak i rap. To właśnie autentyczność i skromność sprawiły, iż cieszyła się ogromną sympatią zwykłych Brytyjczyków.
Pogrzeb pełen symbolikiCeremonia miała wyjątkowy charakter, ponieważ odbyła się w obrządku odmiennym od tradycji, co postawiło rodzinę królewską w precedensowej sytuacji. Mimo to Windsorowie stawili się w komplecie, by oddać hołd księżnej Kentu.
Wśród obecnych znaleźli się król Karol III, księżniczka Anna z mężem sir Timothym Laurence’em, księżna Edynburga Sophie, książę Andrzej i Sarah Ferguson. Jednak to przybycie księcia Williama i księżnej Kate przyciągnęło największą uwagę. Para książęca pojawiła się w katedrze westminsterskiej tuż przed godziną 14:00 czasu lokalnego.
Symboliczny gest księżnej KateKsiężna Walii wybrała czarną stylizację, którą dopełniła wyjątkową biżuterią – czterorzędowym naszyjnikiem z pereł z diamentowym zapięciem. To klejnot należał wcześniej do królowej Elżbiety II i towarzyszył Kate podczas wcześniejszych pogrzebów: królowej w 2022 roku i księcia Filipa w 2021 roku. Wybór tego dodatku odczytano jako gest pamięci i ciągłości pokoleń w rodzinie królewskiej.
Oficjalne pożegnanieKsiążę i księżna Walii zamieścili również wzruszające pożegnanie w mediach społecznościowych:
„Księżna niestrudzenie pomagała innym i wspierała wiele inicjatyw, między innymi poprzez swoją miłość do muzyki. Będzie nam jej bardzo brakowało w rodzinie”.
Śmierć księżnej Kentu zamyka istotny rozdział w historii brytyjskiej monarchii. Jej życie pokazuje, iż choćby w świecie pełnym zasad i tradycji można iść własną drogą, nie tracąc przy tym szacunku ani sympatii innych.
