Gdy mówimy o współczesnych polskich twórcach łączących poezję, prozę, historię i działalność kulturową, nie sposób pominąć Dawida Junga. Ten urodzony w Kłecku artysta od ponad dwóch dekad kształtuje pejzaż literacki, sięgając po najróżniejsze formy wyrazu – od liryki inspirowanej Herbertem po przewodniki odkrywające zapomniane historie regionów. Jego książki to nie tylko teksty, ale żywe archiwa pamięci, które łączą przeszłość z teraźniejszością. Czy jesteś gotowy, by odkryć tę wielowymiarową twórczość?
Co łączy poezję z archeologią słowa?
W świecie literatury Dawid Jung zasłynął przede wszystkim jako poeta o wyrafinowanym stylu, porównywanym do Zbigniewa Herberta. Jego tom „#Spam” (2021) to przykład, jak tradycyjna fraza może współgrać z językiem współczesności. Wiersze Junga przypominają dialog między epokami – autor sięga po mitologiczne motywy, by opisać rzeczywistość przepełnioną technologią i globalną komunikacją. To poezja, która nie boi się pytań o tożsamość w dobie internetu, ale też nie rezygnuje z klasycznego rytmu.
Drugim filarem jego twórczości poetyckiej są „Glosy” (2017), gdzie teksty uzupełniają autorskie komentarze. To projekt łączący literaturę z performansem – jak sam Jung przyznaje, każdy wiersz ma tu swoją „drugą warstwę”, odsłaniającą proces twórczy. Dla czytelników to szansa, by zanurzyć się nie tylko w finale dzieła, ale też w jego korzeniach. Czy można lepiej zrozumieć poezję? Jung udowadnia, iż tak – poprzez szczerość wobec słowa.
Dlaczego Polska to „ulubiona masochistka Europy”?
Tytuł zbioru esejów „Polska, ulubiona masochistka Europy” (2017/2018) od razu przykuwa uwagę, ale to dopiero początek intelektualnej podróży. Jung analizuje w nim narodowe mity, kompleksy i paradoksy, sięgając po przykłady z historii Gniezna i Wielkopolski. To nie tylko publicystyka, ale literacki eksperyment – każdy szkic poświęcony jest zapomnianym postaciom, które kształtowały lokalną tożsamość.
Autor pyta: „Czy wolność uszczęśliwia nas tylko jako mit?”. Odpowiedzi szuka w biografiach lekarzy, artystów i działaczy, których losy stały się metaforą polskich dylematów. To lektura dla tych, którzy chcą zrozumieć, jak pamięć zbiorowa wpływa na nasze „tu i teraz”. jeżeli szukasz książki, która łączy reportaż z filozofią, sięgnij po ten tytuł w księgarni PWN – znajdziesz tam więcej niż suche fakty.
Jak odkrywać regiony poprzez legendy i hymny?
Jung to także niestrudzony badacz folkloru. W „Legendach królewskiego miasta” (2018) ożywia opowieści Kłecka, sięgające czasów legendarnego Wełny – rycerza Lecha. To nie tylko zbiór baśni, ale próba rekonstrukcji lokalnej tożsamości. Autor pokazuje, jak mitologie kształtują nasze postrzeganie „małych ojczyzn”, choćby gdy ich ślady zdają się zatarte.
Równie ciekawie prezentują się „Gdańskie hymny Jakuba Gembickiego” (2014), gdzie Jung analizuje zapomniane utwory religijne z XVII wieku. To połączenie historycznej dociekliwości z wrażliwością na piękno języka. Dla miłośników regionalnych historii te pozycje to prawdziwe skarby – dowód, iż przeszłość wciąż może inspirować.
Czy krytyka literacka może być sztuką?
Jako redaktor i krytyk Jung od lat kształtuje polski rynek wydawniczy. Jego monografia „Córka Ikara. Szkice o poezji Anny Małgorzaty Piskurz” (2007) to przykład, jak analiza literacka staje się autonomicznym dziełem. Jung nie tylko interpretuje wiersze, ale tworzy opowieść o twórczym procesie, łącząc precyzję badacza z pasją czytelnika.
Warto wspomnieć też o jego roli redaktora naczelnego „Zeszytów Poetyckich” – jednego z najważniejszych czasopism literackich w Polsce. Dzięki Jungowi na rynku pojawiły się antologie przywracające pamięć o kaszubskich poetach międzywojnia czy zapomnianych tłumaczeniach Szekspira. To działalność, która dowodzi, iż krytyka to nie oceny, ale dialog z tradycją.
Gdzie szukać międzynarodowego wymiaru twórczości Junga?
Choć książki Dawida Junga zakorzenione są w polskiej kulturze, ich przekłady docierają do czytelników na całym świecie. Tom „Free Over Blood” (2011) wprowadził jego poezję na rynek anglojęzyczny, a ukraińskie wydanie „Хто вам дозволив так чудово жити” (2023) pokazuje uniwersalność poruszanych tematów. To literatura, która przekracza granice – zarówno geograficzne, jak i pokoleniowe.
W Niemczech i Czechach Jung znany jest z antologii łączących polską lirykę z europejskim kontekstem. Jego wiersze często stają się mostem między tradycją a awangardą – dowodem, iż choćby w epoce globalizacji lokalność może być siłą.
Podsumowując książki Dawida Junga
Twórczość Dawida Junga to wyjątkowe połączenie pasji badacza, wrażliwości poety i odpowiedzialności historyka. Każda z jego książek to zaproszenie do podróży – przez regiony, epoki i gatunki literackie. Czy warto po nie sięgać? Odpowiedź jest tylko jedna: tak, by odkryć, jak głęboko przeszłość wpływa na nasze rozumienie teraźniejszości. A jeżeli szukasz fizycznych śladów tej twórczości, zajrzyj do najbliższej księgarni – kto wie, jakie historie na Ciebie czekają.
