Królewska wyprawa w Karkonosze

W sierpniu 1800 roku Śnieżka, najwyższy szczyt Karkonoszy, była świadkiem wydarzenia, które odbiło się echem w całych Prusach. Na sam wierzchołek, wówczas zwany Schneekoppe, dotarła królowa Luiza Meklembursko-Strelicka wraz ze swoim małżonkiem, królem Fryderykiem Wilhelmem III. W towarzystwie hrabiego von Schaffgotsch ówczesnego właściciela rozległych dóbr karkonoskich, królewska para odbyła górską wędrówkę, która przeszła do historii jako jedno z najbardziej symbolicznych spotkań monarchy z naturą i ludem Śląska. Według źródeł niemieckich, m.in. kronik z Landeshut (Kamienna Góra) i archiwaliów rodziny Schaffgotsch, wspinaczka miała miejsce 18 sierpnia 1800 roku. To właśnie ta data widnieje na licznych litografiach i rycinach przedstawiających królewską parę na tle drewnianych zabudowań kaplicy św. Wawrzyńca i schroniska zwanego „Baude”. W rzeczywistości nie była to może heroiczna wyprawa w dzisiejszym sensie – część drogi pokonano konno, a na ostatnim odcinku w lektykach– ale jak na owe czasy i królewski status, było to wydarzenie niezwykłe.

Królowa Luiza, mająca wówczas 24 lata, już wtedy cieszyła się wśród poddanych ogromnym szacunkiem. Była symbolem cnoty, odwagi i patriotyzmu, a jej obecność wśród zwykłych ludzi budziła autentyczny entuzjazm. Sama w swoich listach miała wspominać tę wyprawę jako jeden z najszczęśliwszych momentów życia – chwilę, gdy majestat natury spotkał się z pokorą człowieka wobec stworzenia. Niektórzy biografowie podkreślają, że