Czy dobudowa wind to dla osób z ograniczoną mobilnością zmiana kosmetyczna? Czy żłobek w najbliższym sąsiedztwie to symboliczne udogodnienie? Czy regulacje dla nocnego życia miasta i aktywności deweloperów to polityczny gest? A tworzenie koncepcji dla obszarów, w których od lat drzemie niezauważany, a więc i niezrealizowany potencjał? Karol Wałachowski próbuje dowieść w OKO.press, iż Kraków po roku prezydentury Aleksandra Miszalskiego to nie więcej niż „kosmetyka, symbolika i polityka”. Ale jedyne, co mu w tej recenzji wychodzi, to sprawne pomijanie działań i efektów, które tej tezie przeczą.
