W głównej alei Nowego Cmentarza Podgórskiego trwa renowacja nagrobka Franciszka Winkowskego. To dobra okazja, żeby przypomnieć postać tego urodzonego w 1856 roku w Tarnowie prawnika, polityka i posła.
Był synem ubogiego organisty z kościoła Bernardynów. Po ukończeniu gimnazjum, studiował filologię klasyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim i został nauczycielem w tarnowskich szkołach. Następnie na Uniwersytecie Jagiellońskim ukończył prawo i otworzył w Tarnowie kancelarię prawną, a potem także poradnię dla rolników i rzemieślników. Ustawiały się przed nią kolejki pokrzywdzonych, bo często udzielał porad prawnych bezpłatnie. Co więcej, czasem decydował się na prowadzenie procesów bez wynagrodzenia, a choćby sam pokrywał ich koszty i dawał biednym klientom pieniądze na powrót do miejsca zamieszkania.
Był jednym z najaktywniejszych działaczy Stronnictwa Ludowego. W 1897 r. z tarnowskiego okręgu wyborczego został wybrany posłem do austriackiej Rady Państwa. Jednak jego działalność polityczna spowodowała szereg ataków na jego osobę ze strony obozu władzy i przeciwników politycznych. Stało się to przyczyną choroby psychicznej na którą Winkowski zapadł na dwa lata przed śmiercią. Zmarł 30 sierpnia 1903 roku.
Jedna z gazet napisała w jego nekrologu, iż „lżej mu pewnie będzie pod ziemią, niż było na niej”, a na jego grobie umieszczono czterowiersz:
Cierniową drogą szedłeś całe życie
Walcząc o lepszą dolę swojej braci
Ległeś w mogile w żywota rozkwicie
O niech Ci za to Bóg niebem zapłaci
Konserwacja nagrobka Franciszka Winkowskiego jest współfinansowana przez Narodowy Fundusz Rewaloryzacji Zabytków Krakowa.
