Jon Anderson - wizjoner rocka – recenzja Ryszarda Glogera

Zdjęcie: Fot. okładka płyty


Są tacy artyści, których muzyka działa na nas niezmiennie. Nie trzeba być zwariowanym fanem, nie chodzi przecież o jakiś rodzaj odurzenia i ślepego zapatrzenia się w artystę. Jesteśmy ciekawi jego twórczości, głodni samej muzyki, a nie co robi prywatnie. Mam konkretny przykład. Tak się stało już przy debiutanckiej płycie angielskiego zespołu Yes.