Jak Avatar: Ostatni Władca Wiatru wyciągnął się z anime w sposób, w jaki nikt inny tego nie zrobił

Ludzie, którzy dorastali na oglądaniu Awatar: Ostatni władca powietrza „high-key” znajduje się w trudnej sytuacji od czasu wyemitowania finału serialu w 2008 roku. W przeciwieństwie do innych znaczących zjawisk popkulturowych, takich jak seriale HBO Gra o tronktórego końcówka dzieląca osłabiło sympatię widzów do prestiżowego programu telewizyjnego, będącego podstawą Awatara niezadowolenie widzów wynika z spektakularności przedstawienia. Jak malownicza ilustracja ogiera w pół kroku, Awatarapodróż od śmiałego pilota do emocjonalnie kulminacyjny finał pozostawił w nastrojach widzów pustkę, której nie zdołali jeszcze wypełnić kolejnym spektaklem tego kalibru. I kto może ich winić? Awatar: Ostatni władca powietrza uderzyć inaczej.

Awatar: Ostatni władca powietrza był, według wszelkich relacji, kształtującą kreskówką pełną fantastycznej akcji polegającej na naginaniu elementów; omylni bohaterowie; wciągający, złożony i pełen niuansów złoczyńca; i fascynujące budowanie świata. Co więcej, Awatara osiągnął to wszystko podczas eksploracji tematy dla dorosłych, takie jak ludobójstwo, seksizmumiejętności, propagandy, zdrowia psychicznego, apartheidu, bigoterii i geopolityki, bez poniżania odbiorców Y7. Awataraniezliczone motywy nawiązywały do ​​tego rodzaju punktów fabuły X-Factor, które doświadczeni fani anime wybieraliby, polecając programy z najwyższej półki nieobeznanym przyjaciołom.

Zanim Awataradzieci mogły znaleźć tego typu programy jedynie w konkurenta Nickelodeon, Cartoon Network, z równie popularnymi programami, jak Atomówki, Samuraj JacekI Młodzi Tytani. Podobnie jak te programy Cartoon Network, ogromny, unikalny element AwataraSiłą przetrwania wśród zagorzałych widzów jest sposób, w jaki jego twórcy płynnie splotli niektóre z nich najlepsze historie i ikonografię anime w tkankę serialu.

Wpływy anime na zachodnie kreskówki z połowy dzieciństwa mają dla fanów anime nieco skomplikowaną historię. Chociaż fragmentaryczne odniesienia do kluczowych momentów anime, takich jak Akira slajd na przestrzeni lat pojawiały się niezliczoną ilość razy w kreskówkach, aby wydobyć z nich fajny czynnik, podobnie jak inne kreskówki z tamtych czasów Nazwa kodowa: Dzieci z sąsiedztwa, Wróżkowie chrzestniI całość Kappa Mikey — miały na celu kpić z ekscentrycznych i szalonych klisz anime w porównaniu z zachodnimi kreskówkami. Awataraz drugiej strony, wydawało się, iż odeszło od normy, jeżeli chodzi o skrupulatne zapożyczanie z anime je ne sais quoi sprawiło, iż wydawało się bardziej zgodne z anime niż tradycyjną animacją zachodnią.

Pod pewnymi względami ta korelacja jest jasna: serial o mistycznym chłopcu posiadającym supermoce, który wyrusza w podróż dookoła świata, zdobywając nowe umiejętności i nawiązując po drodze przyjaźnie, które pomogą mu w nieuniknionym starciu z wielkim złem kończącym świat. zarys narracji dla niezliczonych anime shonen. Odpowiednio trajektoria Awatarasukces komercyjny, który przyniósł a urocza, ale krótkotrwała seria parodii chibi, znienawidzona seria sequelioraz powszechnie znienawidzony hollywoodzki film aktorski jest praktycznie rytuałem przejścia dla certyfikowanych klasycznych serii anime.

Ale podczas gdy japońska publiczność postrzega każdy film animowany jako anime, niezależnie od tego, czy nim jest Minionki Lub Akira — w końcu japońskie określenie „anime” zostało zapożyczone od angielskiego „animation” – fani za granicą sztywno rozróżniają anime jako media wywodzące się z Japonii. A jednak niepowtarzalna atmosfera, jaka z niej wynika Awatara wywołał powszechny refren wśród części widzów, mówiąc, iż to nie była tylko kolejna kreskówka Nickelodeon, to było anime. Chociaż zdecydowana większość fanów przez cały czas toczy debaty internetowe na temat tego, czy Awataracechy przypominające anime uzasadniają uznanie go za anime honorowe, niezaprzeczalny jest fakt, iż jego twórcy, Bryan Konietzko i Michael Dante DiMartino, myśleli o anime podczas konceptualizacji Awatara. W Avatar: Ostatni władca powietrza — sztuka serialu animowanegoKonietzko i DiMartino ujawnili, iż to dzieło płodnych studiów anime tak jak Neon Genesis Evangelion Twórca Gainax I Studio Ghibli wpłynęło na wiele wyborów projektowych dokonanych w Awatarawczesny rozwój.

„Mike i ja chcieliśmy stworzyć amerykański serial, który czerpie stylistyczne wskazówki z wrażliwości japońskiego anime” – powiedział Konietzko. „W większości animacji pochodzących z Japonii występuje niezwykle wyostrzony zmysł obserwacji, jeżeli chodzi o badanie ruchu, materiału, perspektywy, optyki, oświetlenia i efektów. Ale jak większość moich amerykańskich kolegów, również nie byłem ekspertem w rysowaniu tego stylu. Przez dwa lata codziennie walczyłem, aby uchwycić esencję tego, co kocham, w projektach takich studiów jak Gainax i Studio Ghibli”.

Zdjęcie: Gainax

Zdjęcie: Studio animacji Nickelodeon

Konietzko i DiMartino wzięli Awatarachoreografię akcji, poważnie. Podczas części pytań i odpowiedzi na Comic-Conie w San Diego w 2007 roku Konietzko ujawnił, iż niektóre z jego ulubionych walk w anime pochodzą z uznanego reżysera Shinichirō Watanabe Kowboj Bebop I Samuraj Champloo, a dokładniej walka Spike’a z Asimovem Solensanem w Kowboj Bebopodcinek pilotażowy „Asteroid Blues” i walka Mugena z Sarą Samuraj Champloo21. odcinek „Elegy of Entrapment (werset 2)”. Na tym samym wydarzeniu Awatara dyrektor Giancarlo Volpe opowiedział czas, kiedy „wszystkim pracownikom nakazano kupować FLCL i oglądaj każdy jego odcinek.”

Chociaż DiMartino i Konietzko mieli jasną wizję tego, jak przystąpić do tworzenia Awatara odcinek pilotażowy przedstawiający bohaterów wyruszających na wielką przygodę przeciwko Narodowi Ognia w 2003 roku, byli ilustratorzy takich seriali jak Król wzgórza, Najeźdźca Zim, I Członek rodziny stanął przed przeszkodą, jeżeli chodzi o znalezienie odpowiedniego studia do animacji serialu.

„Ponieważ składaliśmy hołd stylowi anime i byliśmy wielkimi fanami studiów takich jak Gainax, naprawdę spodobał nam się pomysł zrobienia koprodukcji z japońskim studiem. Jednak po wielu nieodebranych rozmowach telefonicznych zdaliśmy sobie sprawę, iż japońskim studiom nie spodobał się pomysł zrobienia z nami koprodukcji” – powiedział DiMartino.

Na szczęście po spotkaniu z Tin House, koreańskim studiem za nami Cudowne Dni, duet znalazł zespół animatorów, który mógł usprawnić Awatarapoczątkowe projekty i zapewnić „wygląd inspirowany anime”, którego szukali DiMartino i Konietzko.

Choć dla duetu najważniejsze było przywołanie akcji, humoru i emocji charakterystycznych dla anime, Konietzko podkreślił, iż podczas tworzenia ilustracji koncepcyjnych swoich postaci wystrzega się kopiowania projektów i stylów artystycznych konkretnego studia. Nie wystarczy nazwać coś anime, gdy jedyne, co zrobiłeś, to skopiowanie technik znanych artystów, bez względu na stojącą za nimi intencję twórczą. Podobnie jak utalentowany magik, musisz wiedzieć, kiedy skutecznie wykonać artystyczne wskazówki, nie zwracając uwagi na swoją sztuczkę ręki. („W anime jest kilka błyskotliwych akcentów, które przyciągają zagorzałych fanów, ale dla osób mniej zaznajomionych z estetyką może to być odstręczające” – powiedział Konietzko, dodając, iż niektóre „nozdrza przypominające jaszczurkę i nieistniejące nosy” w jego ulubione anime osobiście go wystraszyło.)

Po części dlatego też swoboda serialu w stosowaniu intensywnych zbliżeń typu „rybie oko” – zwykle używanych w anime, gdy bohaterowie przeżywają załamanie psychotyczne – tak skutecznie zniechęcała przeciętnego widza Nickelodeon, który widział scenę prania mózgu Joo Dee w Jezioro Laogai. Ludzie, którzy oglądali popularne anime, takie jak Naruto, SzałLub Steins; Brama przyzwyczaili się do niezwykle szerokokątnej techniki wizualnej, będącej skrótem od czegoś groźnego lub traumatycznego, co dzieje się z postacią. Podobnie niewtajemniczeni widzowie mogą ekstrapolować ten efekt jako sposób na pokazanie, jak ekstremalnie daleko posunęli się agenci Dai Li z Ba Sing Se – mocno wypaczając perspektywę swoich urzędników – aby utrwalić atmosferę sfabrykowanego pokoju. Podsumowując, jego użycie skutecznie informowało o rytmie historii, który miał wizualizować, choćby jeżeli odniesienie mogło umknąć niektórym widzom.

AwataraNa tytułowe projekty zwierząt hybrydowych miały także wpływ filmy animowane Hayao Miyazakiego. Prawdopodobnie najbardziej jawny hołd Awatara na rzecz anime jest sympatyczny latający żubr Aanga, Appa, którego inspiracją był ukochany film animowany Studia Ghibli z 1988 roku Mój sąsiad totoro.

„Przyłapałem się na tym, iż nieświadomie rysowałem fantazyjne zwierzęta hybrydowe, co robiłem, gdy byłem młody. Mike i ja jesteśmy wielkimi fanami Hayao Miyazakiego, a moje szkice z tego okresu były pod silnym wpływem jego wrażliwości” – powiedział Konietzko. „Zacząłem rysować łysego chłopca z wytatuowanym strzałą, pasącego na niebie stworzenia żubrowo-manaty. Nie byłem pewien, jak bezskrzydłe stworzenia potrafią latać, ale nie przeszkadzałem w realizacji tych pomysłów i po prostu pozwoliłem im przelać się na papier”.

Cienie Duchowy wyjazd I Księżniczka Mononoke może być znaleziony w Awatara postacie lubią Koh, złodziej twarzy (Bez twarzy od Duchowy wyjazd) I La duch oceanu (Księżniczka Mononoke„Duch Lasu”.). Książka o sztuce wspomina również, iż projekt Awataraupiorny duch Hej Bai został zainspirowany Evangelion„Anioły” i tyle StrumieńProjekt postaci oddaje hołd Kowboj BebopSpike’a Spiegla.

Kontrast pomiędzy fantazyjnymi hybrydowymi zwierzętami Ghibli autorstwa Konietzko i DiMartino a ich inspirowanymi koszmarami odpowiednikami Spirit World, inspirowanymi Gainaxem, wywołuje atmosferę fantazji i grozy, którą widzowie z łatwością rozpoznają jako część filmu Awataraikonografii, a nie pastisz jej inspiracji. I w Wywiad z Polygonem 2020Konietzko ujawnił, iż połączenie z Ghibli popchnęło ich dalej, m.in Księżniczka Mononoke inspirujące, jak zajęli się przedstawianiem moralnej dwuznaczności w przypadku Zaheera, głównego antagonisty trzeciego sezonu Awatarakontynuacja serii, Legenda Korry.

„Jedna z rzeczy, która tak głęboko mnie poruszyła Księżniczka Mononoke dlatego nie było złoczyńców, ale raczej ludzi o sprzecznych interesach” – powiedział Konietzko. „Nie taką perspektywę widziałem wówczas w zachodniej animacji, ale to uderzyło we mnie i w rodzajach historii, które chciałem opowiedzieć”.

Niuanse charakterystyki Awatara poświęca swojej obsadzie, a mianowicie antagonistom Zuko, Azuli, Mai i Ty Lee, czuje się wyjątkowo poinformowany przez anime. Na wskroś AwataraW 61-odcinkowym serialu widzowie są karmieni kroplami znaczących narracyjnych rytmów, które humanizują narrację Gaanga jako więcej niż jednowymiarowych złoczyńców, ale dynamiczne i teksturowane postacie w równym stopniu wplecione w dramat kampanii wojennej Narodu Ognia. Te otwierające oczy momenty – których kulminacją są ulubione odcinki fanów, takie jak „Zuko Alone” i „The Beach” – nie obrażają inteligencji widzów, przedstawiając łzawą historię, która potwierdza krzywdę, jaką wyrządzają innym. Zamiast, Awatara wykorzystuje te wydarzenia, aby oświecić widzów, dlaczego te dzieci zachowują się w ten sposób. Awatarawspólny wysiłek firmy, aby uwypuklić swoich bohaterów i złoczyńców, był czymś, czego rzadko badano w amerykańskich kreskówkach.

W ironicznym zrządzeniu losu, Awataraodrębny styl Wschód spotyka Zachód ostatecznie zapewnił mu podobny poziom siły oddziaływania w Internecie wśród studiów anime, które go zainspirowały. Teraz, gdy tylko pojawi się podobny Moje przygody z Supermanem, Voltron: Legendarny Obrońca, I Kipo i era cudownych bestii — wszystko animowane przez Legenda KorryStudio Mir — pojawiają się na scenie, fani chwalą programy za ich styl wizualny Awatara” jako dobry prognostyk dla jakości widowiska.

Wystarczy powiedzieć, AwataraWpływy anime doprowadziły do ​​napływu innych zachodnich animacji, takich jak Dom Sowy, Steven Wszechświat, I Powstanie Wojowniczych Żółwi Ninja, bezwstydnie nosić inspiracje anime – z tak różnych źródeł jak Tenchi Muyo, Koniec Evangeliona, i wyzwalacz studyjny — na swoich artystycznych rękawach, tworząc własne, charakterystyczne historie. A branża na tym zyskuje.

Awatar: Ostatni władca powietrza jest teraz transmitowany strumieniowo w serwisie Netflix.