Po 1945 roku Zjednoczone Królestwo poczęły opasywać coraz cięższe okowy socjalizmu, usprawiedliwianego wcześniej warunkami wojennymi, teraz zaś z coraz większym zapałem rozwijanego. Labourzystowski premier Wielkiej Brytanii w latach 1945–1951, Clement Attlee, zasłużył sobie choćby na pochwałę samego Josifa Wissarionowicza Stalina, który raczył był stwierdzić, iż socjalizm sowiecki i angielski różnią jedynie szczegóły. Myliłby się jednak ten, kto by sądził, iż tylko Partia Pracy była odpowiedzialna za wkroczenie Brytanii na the road to serfdom. Także torysi podążali nią (może tylko nieco wolniejszym krokiem), albowiem ideologię powojennego toryzmu zdominował nurt aprobujący Welfare state i interwencjonizm państwowy w duchu zaleceń Johna Maynarda Keynesa.
