Jacek Bartyzel: Tomasz Gabiś: Od monarchizmu do (?) manarchizmu

Jeżeli coś jest zdumiewającego w życiorysie naszego Czcigodnego Jubilata, to fakt, iż obchodzi on już 70. rocznicę swoich urodzin. Ten kaprys biologii kłóci się bowiem z tą najbardziej rzucającą się w oczy cechą osobowości Tomasza Gabisia, jaką jest nieustanny młodzieńczy wigor, przejawiany zarówno w interpersonalnych kontaktach, dyskusjach, jak i w szerokiej palecie jego pisarstwa mieniącego się barwami wyśmienitego stylu i bogactwem treści, jak również wielością uprawianych gatunków, od filozoficznego bądź politycznego eseju po komentarze i felietonowe miniaturki, często wbijające szpile ironii, ale nigdy nieprzekraczające dobrego smaku. Trudno byłoby choćby wymienić wszystkie obszary jego zainteresowań i namysłu, z pewnością natomiast kulminacją jego dorobku, gdzie wzniósł się na szczyty, były teksty o Imperium Europæum, które powinny znaleźć się w każdej antologii współczesnej polskiej literatury, zarówno pięknej, jak i politycznej. Twórczość ta domaga się też poważnej monografii, dla której niniejsza księga jubileuszowa może być cennym wprowadzeniem i przyczynkiem.