Alagoas, jeden z najmniejszych stanów, jest jednocześnie jednym z największych krajowych producentów trzciny cukrowej (większość produkcji cukru kupuje Rosja) i kokosa. Gospodarka Alagoas oparta jest więc na rolnictwie. Nazwa stanu pochodzi od laguny, a właśnie na wybrzeżu stanu lądowali europejscy odkrywcy w 1501 roku, w tym Amerigo Vespucci, a po nim Francuzi, którzy zaczęli tu handlować egzotycznym drewnem, o czym pamięć przetrwała w lokalnej nazwie Praia de Frances, Plaża Francuzów. W XVI wieku rdzenny lud Caetes zamieszkujący dzisiejsze Alagoas został brutalnie (ponoć zjedli zabitego przez siebie biskupa) wytępiony przez Portugalczyków. Stan uzyskał pewną autonomię już w 1817 roku. Cieszy się też opinią mającego jeden z najbogatszych folklorów Brazylii.
Rozwój a potem kryzys
Rozwojowi stanu sprzyjały długoletnie rządy polityków partii demokratycznej. Budowano autostrady, rozwijano szkolnictwo, zwiększano bezpieczeństwo mieszkańców, inwestowano w badania naukowe w sektorze naftowym i przetwórczym. W 1940 roku zbudowano port w Maceió, dziś okno stanu na świat. Dzięki temu Alagoas mógł już w czasie drugiej wojny zaopatrywać sąsiednie państwa w żywność. Powstał niedawno Uniwersytet Federalny stanu Alagoas, na który złożyły się instytucje naukowe i kulturalne istniejące wcześniej. W drugiej połowie XX wieku stan dzielił ponure doświadczenia całej Brazylii, a utrzymujące się napięcia nie pozwalały na osiąganie korzystnych dla mieszkańców efektów gospodarczych. Tak zrodził się kryzys społeczny, którego skutki położyły się cieniem na rozwoju Alagoasu. Ale dziś stan jest znów na fali wzrostu, poza efektywnymi uprawami (także: fasola, tytoń, maniok, bawełna, ryż i kukurydza), znacząco rozwinęła się hodowla m.in. bydła i owiec, wydobywa się tu sól, gaz ziemny (największy producent w Brazylii) i ropę naftową. Buduje się tu statki i kwitnie turystyka, która wiele zawdzięcza naturalnym walorom stanu, ale i rozwojowi komunikacji lotniczej. Z urokliwych plaż Alagoasu korzystają głównie Argentyńczycy, Włosi, Brytyjczycy, Amerykanie i Niemcy. Stan ma wiele dobrze zachowanych kolonialnych zabytków, ale cudzoziemców przyciągają malownicze wioski rybackie, plantacje kokosów, rafy koralowe, namorzyny. Wiele naturalnych zakątków stanu kojarzy się przyjezdnym z najpiękniejszymi atrakcjami Karaibów.
Stan jest różnorodny etnicznie, choć większość mieszkańców jest pochodzenia portugalskiego. Pozostali to Afrykanie i rdzenni mieszkańcy.
„O Hino de Alagoas”, Hymn Alagoas to pieśń ze słowami napisanymi przez poetę i dziennikarza Luiza Mesquitę (1861 – 1918) i muzyką skomponowaną przez Benedita Silvę (1859 – 1921), cieszącego się olbrzymią popularnością kompozytora i dyrygenta. Pieśń powstała w 1894 roku na prośbę ówczesnego gubernatora stanu Gabina Besoura (1851 – 1930). Utwór podkreśla walory stanu, lokalne piękno i celebruje wolność jego mieszkańców, czyli spełnił oczekiwania.
O Hino de Alagoas
Alagoas, estrela radiosa
Que refulge ao sorrir das manhãs
Da República és filha donosa
Maga estrela entre estrelas irmãs
A alma pulcra de nossos avós
Como bęnção de amor e de paz
Hoje paira, a fulgir, sobre nós
E maiores, mais fortes nos faz
Hymn Alagoas
Alagoas, promienna gwiazda
Świeci, z uśmiechem porannym
Jesteś piękną córką Republiki
Gwiazda magiczna wśród sióstr gwiazd
Piękna dusza naszych dziadków
Dzisiaj unosi się nad nami, świecąc
Jako błogosławieństwo miłości i pokoju
Czyni nas silniejszymi i potężniejszymi
Ty, wolności piękna
Chwalebne pieśni śpiewamy
Witaj, zwycięska kraino
Chwała ziemi Alagoas
Ty, wolności piękna
Chwalebne pieśni śpiewamy
Witaj, zwycięska kraino
Chwała ziemi Alagoas
Nie ma nikogo, kto cię obóstwia
Tak bardzo jak twoi synowie
Całujemy ziemię naszej Ojczyzny
Jak kiedyś czynili Rzymianie
W tej krainie płomiennych snów
Serca, serca odważnych
Gorąco biją jak dusza słońca,
Wielkie dusze wielkich bohaterów
Ty, wolności piękna
Chwalebne pieśni śpiewamy
Witaj, zwycięska kraino
Kolebko bohaterów, Alagoas
Ty, wolności piękna
Chwalebne pieśni śpiewamy
Witaj, zwycięska kraino
Kolebko bohaterów, Alagoas
Zrzućcie kajdany z rąk
Precz z naszej Ojczyzny, niech innych wiążą
Na tym niebie, w niebieskich górach
My możemy żyć tylko wolni
A jeżeli walka wróci, waleczni będą
Mieć obraz Ojczyzny w duszy
Alagoas nie uznaje niewolnictwa
Wygramy lub zginiemy, ale zawsze stojąc
Ty, wolności piękna
Radosne hymny śpiewamy
Witaj, wielka ziemio
Alagoas światła i pokoju
Ty, wolności piękna
Radosne hymny śpiewamy
Witaj, wielka ziemio
Alagoas światła i pokoju
Witaj, ziemio w naszej świątyni
Harmonijnie się rozwijasz bez przemysłu
Dając siostrom przykład
Pracy i pokojowego postępu
Naprzód, hymny chwały już brzmią
U Twoich stóp kwitną róże
Rozbrzmiewają trąbki i fanfary
Prowadząc Cię triumfalnie do przyszłości
Wolności piękna
Do pracy śpiewasz pieśni
Witaj, o ziemio przyszłości
Chwała ziemi Alagoas
Wolności piękna
Do pracy śpiewasz pieśni
Witaj, o ziemio przyszłości
Chwała ziemi Alagoas
(tłum. Gabrielle Silva-Rychlewska)
