Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych w Warszawie oraz kolektyw Haus of Sleep z zapraszają 22 listopada na wydarzenie z pogranicza nauki, kultury i sztuki z japońską muzyką noise w roli głównej. Bilety: 80 zł.
Całodniowe wydarzenie będzie obejmowało wykłady, warsztaty oraz występy wykonawców współczesnej muzyki eksperymentalnej.
Wykłady/Warsztaty:
Marcin Żółtowski: „Pomiędzy hałasem a muzyką. Wprowadzenie do sztuki dźwięku”.
Marcin Żółtowski – absolwent socjologii na Uniwersytecie Gdańskim, w tej chwili związany z Wydziałem Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Od wielu lat aktywny członek awangardowej sceny muzyki elektronicznej. Twórca projektu gamma.function, w którym łączy szeroko rozumianą estetykę noise z IDM-em, breakcorem i glitchem.
Łukasz Szałankiewicz: „Wczesne kultury cyfrowe 3.0”.
Łukasz Szałankiewicz – związany z My3Daudio, firmą specjalizującą się w rozwijaniu i skalowaniu startupów audio, gdzie aktywnie wspiera te procesy. Był wieloletnim wykładowcą na kierunku Game Development w Collegium Da Vinci w Poznaniu. Prowadził serię webinarów „Game Design” dla strefy technologii Uniwersytetu SWPS. Aktywnie działa w środowisku retro-gamingu, współtworząc poznańską inicjatywę Nocne Retro Granie.
Ma na swoim koncie liczne interaktywne instalacje i wystąpienia audiowizualne, które cieszą się międzynarodowym uznaniem. W latach 2016-2017 był ekspertem w Instytucie Kultury Polskiej w Nowym Jorku, gdzie koncentrował się na promowaniu gier komputerowych i mediów interaktywnych. Jest współzałożycielem Komitetu Społecznego Polskiej Demosceny, który miał istotny wpływ na wpisanie demosceny na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO w Polsce w 2021 roku.
Współpracuje z Biurem Obsługi Inwestorów UM Poznań jako ekspert w zakresie przemysłów kreatywnych, ze szczególnym uwzględnieniem branży gier wideo. Jego zainteresowania obejmują także historię pierwszych społeczności cyfrowych, historię gier wideo oraz archeologię mediów.
dr hab. Maciej Ożóg, Katedra Nowych Mediów i Kultury Cyfrowej, Uniwersytet Łódzki: „Jak postrzega nas Technologiczny Inny. Eksploracja technologicznej nie-ludzkiej percepcji w sztuce Sztucznej Inteligencji”.
Maciej Ożóg – teoretyk kultury, artysta dźwięku., kurator, didżej. Pracuje w Katedrze Nowych Mediów i Kultury Cyfrowej, Uniwersytetu Łódzkiego. Jego zainteresowania naukowe obejmują sztukę interaktywną, media taktyczne, bio art, społeczeństwo sieci, surveillance studies oraz posthumanizm.
Opublikował wiele artykułów na temat estetyki sztuki nowych mediów, historii i teorii filmu awangardowego, sztuki wideo i muzyki eksperymentalnej. Jego książka „Życie w krzemowej klatce. Sztuka nowych mediów jako krytyczna analiza praktyk cyfrowego nadzoru” ukazała się w 2018 roku nakładem Wydawnictwa UŁ.
Od początku lat 90. zaangażowany jest w rozwój muzyki eksperymentalnej w Polsce. Założyciel i współtwórca wielu zespołów i projektów (Spear, Ben Zen, Nonstate, Aural Treat, Sub Spa, Quantum Vacuum Oscillator, Moist Hardware). Aktualnie prowadzi działalność solową, tworząc multimedialne performensy, audiowizualne instalacje interaktywne oraz filmy wideo. Wykorzystuje unikatowe, prototypowe urządzenia elektroniczne, instrumenty analogowe oraz cyfrowe.
Kazumoto Endo: „Przedstawienie przykładów reaktywnych wizualizacji dźwięku z wykorzystaniem systemu TouchDesigner i p5.js”.
Kazumoto Endo – jeden z najbardziej wpływowych przedstawicieli japońskiej sceny noise. Aktywny wydawniczo od połowy lat dziewięćdziesiątych, zarówno pod własnym nazwiskiem, jak i aliasem Killer Bug.
Dorastając w latach 80., pozostawał pod wpływem brytyjskich zespołów, takich jak The Cure czy The Smiths. Z biegiem czasu jego zainteresowania ewoluowały w kierunkach punkowo-noise’owych, a płytoteka powiększała się o wydawnictwa takich grup jak Pussy Galore i Big Black.
Istotnym momentem dla późniejszych działań twórczych Endo były pierwsze doświadczenia z muzyką na żywo, kreowaną przez japońskie projekty Merzbow, Hanatarash i Hijokaidan.
Koncerty:
Kazumoto Endo
Kazumoto Endo (遠藤一元) to jeden z czołowych przedstawicieli japońskiej sceny muzyki określanej mianem Japanoise lub harsh noise. Artysta rozpoczął działalność sceniczną w 1995 r. i od tamtej pory zasłynął unikalnym stylem utrzymanym w estetyce cut-up, zainspirowanym swobodną improwizacją jazzową, jak i literaturą bitników.
Jego kompozycje charakteryzuje swoboda twórcza, wysoka dynamika amplitudy głośności, niezwykła precyzja, wykorzystanie zaawansowanej technologii, tj. m.in. wykorzystywanie samodzielnie skonstruowanych urządzeń do przetwarzania sygnału, korzystanie z rozbudowanych syntezatorów modularnych w standardzie Eurorack. Aktualnie korzysta również z technologii cyfrowej – jego występom towarzyszą interaktywne, reaktywne wizualizacje tworzone w oprogramowaniu TouchDesigner.
Przez 30 lat działalności scenicznej występował na całym świecie, ciesząc się niegasnącą popularnością. Jego twórczość, choć zakorzeniona w estetyce ekstremalnego hałasu, cechuje również swoiste poczucie humoru.
Like Weeds
Kenneth Sanderson to muzyk pochodzący z Wielkiej Brytanii, który od połowy lat 90. Mieszka wraz z rodziną w Tokyo. Karierę twórczą rozpoczął ok. 1996 roku, tworząc solowy projekt muzyki elektronicznej utrzymanej w estetyce cut-up harsh noise – Facialmess. W swojej twórczości głęboko inspiruje się tzw. stylem dub, wywodzącym się z Jamajki, którego historia sięga przełomu lat 60. i 70. XX w.
Od 2017 roku Sanderson skoncentrował swoje działania twórcze na niepowtarzalnym oraz trudnym do jednoznacznego zaklasyfikowania stylistycznego projekcie Like Weeds w ramach którego łączy wyraźne wpływy techniki dub z tradycyjną muzyką industrialną.
Crank Sturgeon
Matthew Anderson to jeden z najważniejszych amerykańskich artystów awangardowych, który rozpoczął działalność twórczą we wczesnych latach 90. XX w. Choć jego występy obejmują przede wszystkim nieszablonową, trudną do jednoznacznego sklasyfikowania gatunkowego awangardową muzykę elektroniczną, artysta posługuje się także pastiszem, elementami sztuki performatywnej, które można odczytywać jako swoistą krytykę negatywnych zjawisk społecznych.
Istotnym elementem twórczości Andersona jest fakt, iż artysta słynie z wykorzystywania szeregu urządzeń elektronicznych, które konstruuje samodzielnie – przede wszystkim różne rodzaje mikrofonów (np. mikrofony kontaktowe, hydrofony, etc.), jak również instrumentów elektroakustycznych czy wręcz przedmiotów codziennego użytku.
Od początku działalności, Anderson dał kilkaset koncertów na całym świecie.
PCRV
Matthew Taggart to muzyk pochodzący z miejscowości Billings w amerykańskim stanie Montana, który rozpoczął działalność na przełomie XX i XXI w. Choć porusza się w radykalnej estetyce harsh noise, traktuje ją jako tworzywo służące do dalszych poszukiwań intelektualnych i dźwiękowych. Swoją muzykę tworzy, wykorzystując skomplikowane systemu przetwarzania dźwięku oparte na technologii syntezy modularnej Eurorack. Taggart wyraża również głębokie zainteresowanie oraz inspirację ruchem Fluxus, którego początki sięgają lat 60. XX wieku.
Tourette
Twórczość Benjamina Clémenta, choć osadzona w estetyce radykalnej muzyki industrialnej, jest jednocześnie trudna do jednoznacznej klasyfikacji ze względu na fakt, iż charakteryzuje się silnie zaznaczonym elementem kompozycyjnym i łączy w sobie szereg wpływów gatunkowych. Jednoosobowy projekt Tourette od blisko 25 lat wyznacza nowe gatunki awangardowej muzyki elektronicznej i cieszy się wyjątkową renomą oraz uznaniem krytyków.
Maciej Ożóg
Od początku lat 90. zaangażowany w rozwój muzyki eksperymentalnej w Polsce. Założyciel i współtwórca wielu zespołów i projektów (Spear, Ben Zen, Nonstate, Aural Treat, Sub Spa, Quantum Vacuum Oscillator, Moist Hardware).
Aktualnie prowadzi działalność solową tworząc multimedialne performensy, audiowizualne instalacje interaktywne oraz filmy wideo. Wykorzystuje unikatowe, prototypowe urządzenia elektroniczne, instrumenty analogowe oraz cyfrowe.
gamma.function
W ramach swej twórczości muzycznej, Marcin Żółtowski posługuje się zaawansowaną technologią tzw. live coding, tj. tworzenia dźwięku oraz obrazu poprzez bieżące pisanie kodu komputerowego na żywo w trakcie występów scenicznych.
Jego nagrania charakteryzuje wysoki poziom złożoności, trudność do jednoznacznego sklasyfikowania gatunkowego, natomiast jej niewątpliwym atutem jest fakt czerpania pełnymi garściami z nowych technologii oraz innowacyjnych narzędzi umożliwiających pracę kreatywną.
Dystopian Control
Polski artysta, improwizator specjalizujący się w zaawansowanej pod względem formalnym i technologicznym, radykalnej muzyce elektronicznej. Właściciel oficyny wydawniczej Negation Institute, organizator koncertów, od kilku lat aktywnie koncertuje w Polsce i za granicą.
PURGIST
Aktywny od ok. 2000 r. muzyk, improwizator, wydawca muzyczny, animator kultury, organizator szeregu koncertów i festiwali, aktywnie działający na rzecz promowania oraz rozwoju radykalnej, awangardowej muzyki elektronicznej na skalę międzynarodową. Od 25 lat występuje na żywo, zagrał ok. 200 koncertów na terenie Europy, Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej czy Japonii.
Choć jego muzyka wyrosła na bazie nurtu radykalnej muzyki industrialnej czy harsh noise’u, inspirowanego twórczością japońskich czy amerykańskich twórców tego gatunku, w tej chwili jego nagrania mają charakter muzyki ilustracyjnej, jednak niepozbawionej elementów radykalnego brzmienia zbudowanego w oparciu o nagrania terenowe, kreatywne wykorzystanie błędów systemu komputerowego czy instrumentów elektronicznych, wykorzystanie analogowych urządzeń do rejestracji dźwięku oraz szeregu innych technik.
Poza działalnością twórczą oraz organizacyjną, Kowalski od początku działalności prowadzi działalność dziennikarską i dokumentuje rozwój wielu odmian niszowej muzyki awangardowej.
Sefa Sagir i Michał Lazar
Sefa Sagir — interdyscyplinarny artysta multimedialny, technolog, kompozytor, badacz oraz artysta performatywny. Ukończył studia na Akademii Muzyki Współczesnej w Stambule, jak również na Wydziale Sztuki Nowych Mediów Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych.
W swojej twórczości łączy brzmienie tradycyjnych instrumentów akustycznych, takich jak gitara z urządzeniami elektronicznymi oraz immersyjnymi kompozycjami audiowizualnymi generowanymi w czasie rzeczywistym.
Michał Lazar – twórca muzyczny i teatralny. Autor muzyki do ponad 20 spektakli teatralnych. Współpracuje z Aleksandrem Wnukiem w ramach eksperymentalnego duetu Surreal Voyagers, którego debiutancki album „Seeking Mother” ukazał się w 2024 roku nakładem wydawnictwa Antenna Non Grata. Jest współzałożycielem ambientowego zespołu Orkiestra Spokoju.
Premiery fonograficzne:
Podczas imprezy odbędą się również oficjalne premiery dwóch wydawnictw muzycznych – pierwszej pozycji w katalogu Haus of Sleep, czyli wznowienie na płycie winylowej albumu francuskiego wykonawcy Tourette „Eroboros”, który pierwotnie opublikowany był na kasecie magnetofonowej przez Truculent Recordings w 2006 roku oraz wznowienie albumu PURGIST „Fragile/Resilient” z 2016 roku, ktory opublikowany był na kasecie Negation Institute.
Data: 22.11.2025.
Rozpoczęcie: 12:00
Miejsce: Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych, ul. Koszykowa 86, 02-800 Warszawa.
Wstęp: 80 zł. Studenci Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych – wstęp bezpłatny po okazaniu legitymacji.
