Adam Wielomski
Prof. dr hab., wykładowca Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, redaktor naczelny czasopisma naukowego „Pro Fide Rege et Lege”, publicysta portalu konserwatyzm.pl i „Nowoczesnej Myśli Narodowej”. Członek Zarządu Fundacji Instytut Badawczy Pro Vita Bona. Z wykształcenia politolog, specjalizujący się w historii myśli politycznej, teorii państwa i polityki oraz historii teorii stosunków międzynarodowych. Z zamiłowania youtuber i publicysta ideowo-polityczny. Wiecznie podejrzliwy wobec narracji wielkich mediów i rządzącej klasy politycznej. Zakochany w tradycji, filozofii i winach świata romańskiego, szczególnie Francji. Autor książki „Yuval Noah Harari. Grabarz człowieczeństwa”.
Z prof. Adamem Wielomskim, autorem książki „Yuval Noah Harari. Grabarz człowieczeństwa”, rozmawia Rafał Górski, redaktor naczelny Tygodnika Spraw Obywatelskich.
W XXI wieku możemy być świadkami powstania potężnej nowej klasy nierobotniczej: ludzi pozbawionych jakiejkolwiek wartości ekonomicznej, a choćby artystycznej, którzy niczego nie wnoszą do dobrobytu, władzy i chwały społeczeństwa. Ta „bezużyteczna klasa” będzie nie tylko bezrobotna – będzie wręcz niezatrudnialna. (…) Nadchodzący rozkwit technologii prawdopodobnie umożliwi karmienie i utrzymywanie tych bezużytecznych mas choćby bez żadnego wkładu z ich strony. Ale czym je zająć, czym zadowolić?
Yuval Noah Harari, „Homo deus. Krótka historia jutra”
Autorzy w rodzaju Stevena Pinkera czy Yuvala Noaha Harariego osiągają zawrotny sukces: ich książki sprzedawane są w milionach egzemplarzy, tłumaczone na dziesiątki języków, a liczba ich cytowań liczona jest w tysiącach. Tymczasem wśród krytyków mówi się o zestawie cech – literackości i retoryce, opieraniu wniosków na wrażeniach, pogardzie wobec szczegółu, dystansie wobec metod nauk społecznych, braku jakiegokolwiek namysłu metodologicznego, promowaniu raczej niż proponowaniu przedstawianej idei oraz niewzruszonej wierze we własne wnioski – które znamionować mają trend obecny wśród naukowców, pisarzy i publicystów próbujących prognozować przyszłość w podobny sposób. (…) Często stają oni po jednej stronie w publicznych debatach i wzajemnie polecają swoje prace, tworząc rodzaj publicystycznego frontu skupionego wokół jednego prądu myślowego.
Adrian D. Wesołowski, „Nadchodzi rewolucja! Krytyka popnaukowych prób przewidywania przyszłości”
„soma” (…) czyni ludzi szczęśliwymi, nie obniżając ich wydajności i sprawności. Rządzącej całym globem Republice Świata nie grożą wojny, rewolucje, strajki i demonstracje, ponieważ wszyscy ludzie w każdej sytuacji są w najwyższym stopniu zadowoleni ze swoich warunków życia.
Yuval Noah Harari, „Sapiens. Od zwierząt do bogów”
- Czym jest wirtualny obóz koncentracyjny? Jaki ma związek z bezrobociem technologicznym?
- Co Harrari ma wspólnego z „somą”, która pojawia się w „Nowym wspaniałym świecie” Huxley’a?
- Co ma namyśli Harari, kiedy pisze, iż „nie musimy czekać na ponowne przyjście Chrystusa, by przezwyciężyć śmierć”?
- Co to znaczy, iż Harari jest przedstawicielem „popnauki”?
- 11 maja 2022 roku z Hararim spotkał się z premierem Morawieckim podczas konferencji Impact’22 w Poznaniu. Dlaczego politycy oraz właściciele i menadżerowie międzynarodowych korporacji fascynują się Hararim? Kto korzysta, a kto traci, na tym, iż Harari stał się największym autorytetem „od wszystkiego”?
- Jak, my, obywatele powinniśmy stawiać opór tzw. ekspertom, którzy tak jak Harari, meblują nam głowy?
- Jakiego pytania nikt Panu jeszcze nie zadał w tematach, o których rozmawiamy? I jaka jest na nie odpowiedź?
Muzyka „Also Sprach Zarathustra – Einleitung” – Kevin MacLeod, CC BY 3.0
