Ten raport pochodzi z Fantastic Fest 2024, corocznego festiwalu filmów gatunkowych w Austin w Teksasie. Będziemy mieć więcej raportów z terenu festiwalu.
Gotycki horror Alexandre’a Aji Nigdy nie puszczaj chodzi o sprytne gry z oczekiwaniami publiczności. Halle Berry gra zapracowaną kobietę (w napisach końcowych po prostu „Mama”) wychowującą dwójkę małych bliźniaków, Sama (Anthony B. Jenkins) i Nolana (Percy Daggs IV), w wiejskiej chatce w lesie, którą uważa za jedyną obronę rodziny przed „Złem”. W jej opowieściach zmieniające kształt, wszechobecne Zło opętało wszystkich na świecie, z wyjątkiem niej i jej synów, i muszą przestrzegać pewnych rytuałów, aby je trzymać na dystans, w tym pozostawać przywiązanym do fundamentów domu grubą liną, jeżeli postawią stopę poza jego murami. Mama twierdzi, iż choćby jeden dotyk manifestacji zła na stałe zepsuje każdego z członków rodziny.
Widzowie mają się zastanawiać od samego początku filmu, czy June jest naprawdę ostatnią bastionem nadziei, walczącą o uratowanie swoich dzieci, czy też cierpiącą na chorobę psychiczną i robiącą wszystko, co w jej mocy, aby wpoić dzieciom swoje urojenia. Sam i Nolan nie zgadzają się w tej kwestii, która napędza znaczną część konfliktu w filmie. Tak czy inaczej, Berry powiedziała publiczności po pokazie nowego filmu na Fantastic Fest, iż Mama jest „pieprzona wariatka”.
„Cokolwiek uważasz za prawdę po obejrzeniu filmu, wychowywanie dwójki dzieci w domu w środku lasu, całkiem samemu, to oszalałeś!” – powiedział Berry. „To doprowadza do szaleństwa, prawda? To pieprzone doprowadza do szaleństwa. Więc pod koniec dnia, Dlaczego ona jest szalona, to nie jest pytanie, wiesz? To niezaprzeczalne. Ona jest szalona. Została zwariowana z jakiegoś powodu, czy urodziła się taka, czy została taka. Walczy, żeby to wszystko utrzymać w ryzach.”
Berry powiedziała, iż to właśnie sugerowana ciemność – postać tak zraniona przez doświadczenia, iż nie ma znaczenia, czy te doświadczenia są wewnętrzne, czy zewnętrzne – była tym, co przyciągnęło ją do filmu.
„Uwielbiam każdą chwilę, kiedy mogę zatracić się w postaci, zapomnieć, kim jestem, i mogę włożyć skórę i postać kogoś innego” – powiedziała. „I to było naprawdę ważne, jak powiedział Alex, kiedy się poznaliśmy – mówiłam o tym, żeby nie tracić mroku Mamy. Grałam inne role matek i zawsze byłam tą matką, która walczy o swoje dzieci, i była bardzo bliska. A dla mnie to była inna matka. Chciałam skupić się na złożoności matki”.
W pewnym momencie filmu widzowie otrzymują mocną wskazówkę, iż Mama była molestowana jako dziecko, podczas gdy inne elementy sugerują, iż choroba psychiczna jest dziedziczna w jej rodzinie i iż jeżeli ma urojenia, to są to urojenia, które mogły zostać przekazane przez poprzednie pokolenie. Mimo to, Berry zauważył, jest jasne, iż Mama kocha i jest oddana Samowi i Nolanowi, choćby jeżeli ta miłość im szkodzi.
„Pomijając całą jej złożoność i mrok, poczułam więź z tym uczuciem bycia rodzicem, rodzenia dwójki dzieci” – powiedziała Berry. „To, co połączyło mnie z tą matką i tym światem, to piękna tkanina do wystawienia na pokaz, czym jest bycie matką w każdych okolicznościach. I dlatego, kiedy przeczytałam scenariusz i usłyszałam, iż reżyseruje Alex, pomyślałam: „Tak, zapisz mnie”.
Nigdy nie puszczaj jest już w kinach.
