Mało która komedia romantyczna starzeje się tak dobrze. „Lepiej późno niż później” to tytuł, który po ponad dwóch dekadach od premiery wraca na Netflix i znów podbija serca widzów. Diane Keaton i Jack Nicholson udowadniają tu, iż chemia ekranowa nie zna metryki, a miłość po pięćdziesiątce potrafi być bardziej zaskakująca niż niejeden młodzieżowy romans.
O czym tak naprawdę opowiada film „Lepiej późno niż później”?
Choć „Lepiej późno niż później” spełnia wszystkie zasady gatunku (niespodziewane uczucie, skomplikowaną relację, rozstanie i drugą szansę) to sposób, w jaki Nancy Meyers prowadzi historię, zdecydowanie wymyka się schematom. Film przedstawia Erice Barry, cenioną dramatopisarkę po rozwodzie, oraz Harry’ego Sanborna, przebojowego biznesmena, który od lat spotyka się wyłącznie z dużo młodszymi kobietami. Przypadkowe spotkanie w domu w Hamptons zmusza ich do konfrontacji z własnymi przyzwyczajeniami, lękami i definicją tego, na czym polegają dorosłe uczucia.
Miłość po pięćdziesiątce? Ten film udowadnia, iż to dopiero początek
Najmocniejszym elementem „Lepiej późno niż później” jest fakt, iż bohaterowie nie są papierowymi postaciami z rom-comów, ale dojrzałymi ludźmi, którzy wiele przeżyli. Harry i Erica mają swoje doświadczenia, schematy i obawy. Ich relacja rozwija się więc wolniej, ostrożniej, z większą świadomością konsekwencji. Meyers nie próbuje udawać, iż zakochanie się w tym wieku wygląda jak w liceum. Zamiast tego pokazuje, jak wielką odwagą jest ponowne otwarcie serca: bez młodzieńczej naiwności, ale z dojrzałą wrażliwością i humorem. To właśnie ta prawda emocjonalna sprawia, iż film wybrzmiewa silniej niż większość współczesnych romansów.
Diane Keaton i Jack Nicholson: duet, który „niesie” ten film
To, iż „Lepiej późno niż później” odniosło tak spektakularny sukces, nie jest przypadkiem. Diane Keaton i Jack Nicholson stworzyli jeden z najbardziej charyzmatycznych duetów w historii filmowych komedii romantycznych. Keaton, za rolę Eriki, zdobyła nominację do Oscara i wygrała Złoty Glob. Jej kreacja łączy błyskotliwość, niesamowitą energię i ogromną czułość. Nicholson natomiast gra Harry’ego z charakterystyczną autoironią, ale też rzadko pokazywaną wrażliwością. Ich wspólne sceny, od pierwszych spięć po emocjonalne starcia, są nie tylko zabawne, ale także zaskakująco prawdziwe. To chemia, której nie da się podrobić.
Najbardziej kultowa scena? Przeszła do historii komedii romantycznych
Film ma kilka momentów, które na stałe weszły do popkultury, ale jeden absolutnie zdominował rozmowy widzów. To scena, w której Erica pisze dramat o swoim złamanym sercu. Jej niekontrolowane wybuchy płaczu stały się kultowe, bo Keaton zagrała je z taką szczerością, iż momentalnie stały się symbolem „emocjonalnego rebootu” po rozstaniu. To przykład humoru Nancy Meyers: zabawny, ale głęboko zakorzeniony w prawdziwych doświadczeniach. Z kolei Harry, który po rozstaniu myli ból emocjonalny z kolejnym atakiem serca, prezentuje męską wersję tego chaotycznego, jakże rozczulającego stanu.
Dlaczego „Lepiej późno niż później” wciąż zachwyca po latach?
Nancy Meyers stworzyła świat, który wygląda jak spełnienie marzeń, dom w Hamptons, skandynawski minimalizm, paryskie ulice. Jednak to nie estetyka przesądza o wyjątkowości tego tytułu. Film wzrusza, bo opowiada o pragnieniach i lękach, które są absolutnie uniwersalne: chęci bycia widzianym, kochanym i rozumianym. To historia o tym, iż miłość nie jest zarezerwowana dla młodych, a największe przemiany mogą przyjść wtedy, gdy nikt już ich nie oczekuje. W świecie komedii romantycznych to przez cały czas rzadkość. To właśnie dlatego „Lepiej późno niż później” pozostaje jednym z najbardziej poruszających filmów gatunku.
Gdzie obejrzeć „Lepiej późno niż później”?
Po latach krążenia między różnymi platformami film ponownie trafił na Netflix. Nic dziwnego, iż natychmiast wrócił na listę TOP. To idealny wybór na samotny wieczór, seans z partnerem lub nostalgiczne spotkanie z klasyką, która ani trochę się nie zestarzała. „Lepiej późno niż później” zyskało status kultowej komedii romantycznej nie bez powodu.
View oEmbed on the source website
