Kogo wskazała Irlandia?
Dziś ostatni finał narodowy sezonu preselekcyjnego JESC 2024. O 21:30 czasu polskiego rozpoczyna się ostatni odcinek „Junior Eurovision Eire”, a do finału walki o reprezentowanie Irlandii dotarły trzy dziewczęta: Lottie O’Driscoll Murray, Enya Cox Dempsey oraz Isla McManus. Wyboru dokonają jurorzy w składzie Niamh Ní Chróinín, Tadhg Ó Gríofa i zwyciężczyni Eurowizji Linda Martin. Telewizja TG4 zapowiada, iż dziś w trakcie finału wybrzmi też irlandzka piosenka na Eurowizję Junior. Transmisja dostępna będzie od 21:30 TUTAJ. Wcześniej, bo o 13:00 premiera utworu Gruzji czyli „To my mom” Andrii Putkaradze. Jedyną niewiadomą stanie się utwór Armenii. Wiemy, iż reprezentantem jest Leo, który wczoraj obchodził swoje urodziny. Autorem piosenki Armenii będzie Vahram Petrosyan, wokalista, kompozytor i producent, a prywatnie mąż znanej piosenkarki Lilit Hovhannisyan. Wśród twórców lub współtwórców tegorocznych piosenek na Eurowizję Junior pojawia się wiele znanych nam nazwisk m.in. Eriona Rushiti z Albanii, Sophia Patsalides z Cypru, Sven Lohmus z Estonii, Giga Kukhianidze z Gruzji, Paolo Meneguzzi (reprezentował Szwajcarię na Eurowizji 2008), Barbara Tinoco z Portugalii, Miodio z San Marino czy Svitlana Tarabarova z Ukrainy. Tegoroczne reprezentantki Cypru, Hiszpanii i Portugalii to jedyne uczestniczki, które też są podpisane jako współtwórczynie swoich piosenek.
Rosja pierwsza złamała zasady
Sezon preselekcyjny na Eurowizji Junior nie jest tak bogaty jak 20 lat temu. W 2003 roku, gdy powstał konkurs, jedną z obowiązujących zasad było wyłonienie reprezentanta poprzez otwarty konkurs do którego każdy może się zgłosić. Faktycznie wszyscy się do tego zastosowali organizując mniej lub bardziej zaawansowane preselekcje. Wyłamała się dopiero Rosja, która debiutując w 2005 roku nie dopełniła tego obowiązku, wskazując Vladislava Krutskiego wewnętrznie. Nie została za to jednak zdyskwalifikowana, a spowodowało to zmianę regulaminu i od 2006 roku preselekcje narodowe nie były obowiązkowe, z czego skorzystało wielu nadawców. W Polsce tylko raz reprezentant został wskazany całkowicie wewnętrznie i stało się to w 2018 roku, gdy wybrano Roksanę Węgiel na fali jej popularności po wygranej w „The Voice Kids”. W latach 2003-2004 i 2016-2017 organizowane był tradycyjne finały narodowe z oryginalnymi utworami, a od 2019 roku przygotowywane są kolejne edycje „Szansa na Sukces – Eurowizja Junior”.
Albania nie dopuszcza widzów do głosu
Z aktualnej stawki JESC telewizja RTSH także konsekwentnie stara się wybierać reprezentanta poprzez preselekcje narodowe, chociaż głos widzów nie jest w „Junior Fest” brany pod uwagę. Co ciekawe, przez wiele lat finał organizowany był w tirańskim parku, przez co nie był transmitowany na żywo, a o zwycięzcy dowiadywaliśmy się z twitterowych przecieków. Telewizja Armenii ostatni raz preselekcje publiczne przeprowadziła w 2019 roku jako „Depi Mankakan Evratesil 2019”. W finale wzięło udział dziesięciu kandydatów, a wyboru dokonywali widzowie razem z jurorami dziecięcymi i dorosłymi. Co więcej, w skład komisji wchodził osoby zza granicy, a Polskę reprezentowała tam Roksana Węgiel. Zwyciężczynią została Karina Ignatyan z piosenką „Colours of Your Dream”. Z kolei na Cyprze ostatni finał narodowy odbył się w październiku 2009 roku. O wyniku decydowali wspólnie widzowie i jurorzy w stosunku głosów 50/50. W skład komisji weszła Christina Metaxa, która reprezentowała wyspę na dorosłej Eurowizji w Moskwie. Selekcje do JESC wygrała Rafaella Kosta. Kolejni reprezentanci Cypru wybierani byli już tylko wewnętrznie.
Francja, Włochy i Hiszpania stawiają na wybory wewnętrzne
Francja swój jedyny finał narodowy przeprowadziła w 2004 roku. Do selekcji zgłosiło się aż 7 tysięcy kandydatów, a ostatecznie do finału zakwalifikowano jedenastu uczestników. Wygrał Thomas Pontier wykonując cover utworu „Un autre monde” zespołu Telephone. Podobnie jak Francja, Włochy też tylko jeden raz zorganizowały coś na kształt preselekcji. Stało się to w 2015 roku w ramach programu „Ti lascio una canzone”. Finał odbył się 12 września 2015 roku i składał się z trzech rund. W pierwszej przygotowano duele stąd z dziesięciu kandydatów pozostało pięciu, ale przydzielono też dziką kartę. Sześciu uczestników w drugiej rundzie śpiewało medley eurowizyjnych piosenek, a o wyborze dwóch superfinalistów decydowali jurorzy i widzowie. W superfinale zwycięzca wybierany był już tylko przez widzów. Zwyciężyły Chiara and Martina Scarpari z coverem utworu „Una Ragione di Più”. Kolejni przedstawiciele Włoch wybierani byli już tylko wewnętrznie. Preselekcji nie ma już też w Hiszpanii. Ostatni raz publicznie reprezentanta wybrano w 2006 roku – był to Dani Fernandez.
Holandia stworzyła markę
W Gruzji od lat realizowany jest format „Ranina”, w Niemczech organizowane są preselekcje internernetowe, w Irlandii sprawdza się format „Junior Eurovision Eire” chociaż w tym roku doczekał się sporych modyfikacji, na Malcie przygotowywane są selekcje „Malta Junior Eurovision Song Contest” różniące się zasadami, a w Ukrainie realizowane są teraz selekcje oparte na głosowaniu online i (zazwyczaj) nagranych wcześniej występach. Portugalia swoje ostatnie preselekcje organizowała w 2007 roku, San Marino i Estonia nigdy ich nie przeprowadziły. W Macedonii do 2011 organizowano selekcje „Dečja pesna Eurovizije” w których uczestnicy zwykle śpiewali oryginalne utwory i byli poddawani głosowaniu widzów i jurorów. Największym sukcesem i swoistą marką samą w sobie jest jednak holenderski „Junior Songfestival”. W związku z tym, iż Holandia nigdy nie opuściła żadnej Eurowizji Junior, jest także konsekwentna w organizacji finału narodowego, który zresztą cieszy się w kraju większym zainteresowaniem niż samo JESC. Tylko w 2016 roku show telewizyjne się nie odbyło – wyboru dokonano wewnętrznie. Co więcej, od 2017 zmieniono zasady i nie trzeba już było zgłaszać się z oryginalnym utworem. Selekcje do tej pory odbywały się w Amsterdamie, Utrechcie, Hilversum, Baarn, Aalsmeer, Zutphen, a od 2020 na stałe trafiły do Rotterdamu. Najczęściej, bo aż cztery razy, prowadzili je prezenter i aktor Sipke Jan Bousema czy znany z holenderskiej telewizji Ewout Genemans. Poza utworami konkursowymi istotny był też hymn śpiewany przez wszystkich kandydatów. Takich hymnów zabrakło tylko dwukrotnie – w 2003 i 2018 roku.
Źródło: TG4, Wikipedia, fot.: Scena preselekcji Polski 2017 (M. Błażewicz, 2017)
