Gertruda jeździ na motocyklu. Kiedy ubrana w czarny, skórzany kombinezon i kask z emblematem pędzącego po łące jednorożca podjeżdża pod apartamentowiec, w którym mieszczą się biura firmy, wygasza silnik i zarzuciwszy na plecy wielki worek marynarski, zaczyna wspinać się po schodach na piąte piętro, gdzie w kącie ciasnego pomieszczenia stoi jej biurko zapełnione stertami nigdy nieprzejrzanych papierów, wszyscy ciężko wzdychają, jakby się bali, iż właśnie tego dnia Gertruda odpali śmiercionośną bombę i pogrzebie w gruzach ich wygodny, miałki świat.
— Czy ona w tym worku nosi dynamit? — pyta niby żartem Zenobiusz, a potem dodaje z przekąsem: — A ten jej rumak ryczy jak szkapa...
Jego walizka pokryta skórą jagnięcą połyskuje w blasku porannego słońca, a zdjęcie najnowszego modelu merca z sześciocylindrowym silnikiem, na tle którego szczerzy zęby Zenobiusz wraz z żoną Wypomadowaną Flądrą, stoi w centralnym miejscu biurka, tuż obok kalendarza i luksusowej podstawki na długopisy.
Statystyki: autor: Alicja Jonasz — 09 sie 2024, 21:28
