Edith Piaf wiele przeszła, nim dotarła na szczyt. Ten przebój dał jej sławę

radiopogoda.pl 2 godzin temu
  • Edith Piaf urodziła się 19 grudnia 1915 roku. Świętowałaby dziś urodziny.
  • Francuska ikona od dzieciństwa była blisko związana z muzyką.
  • W drugiej połowie lat 40. XX w. pierwszy raz zaśpiewała na żywo „La vie en rose”.

Edith Piaf uchodzi za niekwestionowaną ikonę nie tylko francuskiej, ale również międzynarodowej estrady XX wieku. Francuska śpiewaczka zapisała się złotymi zgłoskami w dziejach muzyki. Przyszła na świat 19 grudnia 1915 roku w Paryżu. Rocznica urodzin wokalistki jest idealnym pretekstem, by przypomnieć o romantycznej balladzie sprzed lat. O czym opowiada szlagier gwiazdy, zatytułowany „La vie en rose”?

Rozwiąż quiz muzyczny. Jesteś mistrzem, jeżeli zgarniesz 100 proc. punktów! Dalszą część artykułu znajdziesz pod quizem…

Pytanie 1 z 21
"Piosenka jest dobra na wszystko" to ballada wylanosowana przez:
Jeremiego Przyborę
Eugeniusza Bodo
Annę German
Następne pytanie

Edith Piaf rozsławiła „La vie en rose”

Edith Piaf jeszcze jako dziecko występowała przed publicznością, grywała bowiem u boku ojca z trupą „Les Gassions” w wędrownych spektaklach. Latami śpiewała także na ulicach i w koszarach, występując pod rozlicznymi pseudonimami, w tym: „Tania”, „Denise Jay”, „Huguette Hélia” czy też „La Môme Piaf”. Wraz z końcem grudnia 1935 roku wokalistka odbyła swoją pierwszą, profesjonalną sesję nagraniową. Debiutowała wówczas w murach wytwórni Polydor Records, gdzie zarejestrowała piosenki „L’etranger” i „Les Mômes de la cloche”.

Zanim Edith Piaf wylansowała kompozycję „La vie en rose”, stała się bohaterką głośnego skandalu. W międzyczasie brylowała również na deskach teatralnych, w klubach nocnych i prowincjonalnych kinach. Kariera francuskiej piosenkarki nabrała rozpędu w drugiej połowie lat 40. XX w., kiedy zagrała służącą w kasowym dramacie Marcela Blistène’a pod tytułem „Etoile sans lumière”. Powyższym angażem rozpoczęła pasmo dalszych sukcesów. Zaledwie rok później wystąpiła w filmie muzycznym „Neuf garçons et un coeur” w reżyserii Georgesa Friedlanda.

Zobacz także: Temu Irena Santor zawdzięcza świetną formę. „Mam chęć walki, nie dam się!”

Edith Piaf odtworzyła w musicalu postać kierowniczki biednych piosenkarzy, a w ramach ścieżki dźwiękowej wybrzmiały utwory z autorskiego repertuaru piosenkarki. Oczywiście mowa o przebojach „Sophie”, „Un refrain courait dans la rue”, a także – „La vie en rose”. Szczególnie ostatni z nich przysłużył się do zdobycia przez piosenkarkę światowej rozpoznawalności.

Balladę o miłości, którą dostrzegamy wyłącznie w różowych barwach, napisała w maju 1945 roku. Edith Piaf początkowo zwlekała z zaprezentowaniem „La vie en rose” widowni, ponieważ obawiała się niepowodzenia. Szczęśliwie, zdecydowała się wykonać piosenkę w 1946 roku, która błyskawicznie urosła do rozmiarów nieśmiertelnego szlagieru.

Idź do oryginalnego materiału