Acidowe ballady.
Pod nazwą Balmat działa butikowa wytwórnia, prowadzona drogą internetową przez dwie cenione postacie na elektronicznej scenie. Philip Sherburne to amerykański dziennikarz, znany z interesujących tekstów publikowanych przez Pitchfork czy Resident Adviser. Od lat jest współautorem programu Unsoundu w Krakowie, gdzie gości co roku, od czasu do czasu stając też za deckami. Drugi z twórców Balmat to Albert Salinas, znany jako Wooky – hiszpański producent i właściciel prężnie działającej firmy Lapsus, specjalizującej się w eksperymentalnym IDM-ie. Obaj panowie najpierw prowadzili internetowy podcast, a potem założyli Balmat. Dziś wytwórnia może się pochwalić ciekawym katalogiem, w którym swoje miejsce znalazł także nasz rodak Bartosz Kruczyński. Najnowszym nabytkiem tłoczni jest z kolei duet DOVS.
Tworzą go dwaj producenci z przeciwległych stron świata. Johannes Auvinen dał się poznać przede wszystkim pod szyldem Tin Acid, serwując znakomite płyty dla takich wytwórni, jak Global A, Absurd czy Bureau B. Ten mieszkający w Wiedniu artysta jest też współodpowiedzialny za twórczość duetów Romans czy Ociya. Już jego pseudonim jest wyrazem wielkiej miłości do brzmień generowanych przez syntezator Rolanda TB-303. I to właśnie taż pasja połączyła go z mieszkającym w Meksyku Gabo Barranco. Acidowe dźwięki są bowiem podstawą muzyki i tego producenta – działającego przede wszystkim pod pseudonimem AAAA.
Auvinen i Barranco powołali do życia DOVS w 2018 roku i kilka miesięcy później opublikowali nakładem Acid Test świetny album „Silent Cities”, na którym dokonali uwspółcześnionej syntezy techno z acidem. Trzy pozbawione bitu nagrania z krążka stały się dla nich impulsem do stworzenia większej ilości tego rodzaju materiału. Tak powstało dziewięć utworów, które teraz ujrzały światło dzienne na płycie „Psychic Geography”. Ujmująca to muzyka: kwaśne efekty wyciskane z Rolanda TB-303 nabierają tu spowolnionego i psychodelicznego tonu, niosąc nie tylko wyraźne melodie („Frames”), ale też ewokujące nastrój smutku i tęsknoty („Rumi Nation”). Pozostała część konstrukcji kompozycji jest nadzwyczaj oszczędna, bo ich twórcy ograniczają się jedynie do dubowych pogłosów („Rooftop Blues”) czy onirycznych teł („Monsoon Reason”).
Auvinen i Barranco nie wymyślają tu czegoś specjalnie oryginalnego. Pierwszym, który tworzył nastrojową muzykę dzięki Rolanda TB-303 był chyba Recondite, którego płyty „On Acid” i „Placid” z 2012 i 2015 roku są wzorcowym przykładem tego rodzaju eksperymentów. Wydawcą obu albumów był Acid Test – i stąd czytelny trop wiedzie do „Psychic Geography”. Rozwibrowane arpeggia z zamieszczonych na tym krążku nagrań kojarzą się też z solową muzyką Barkera dla Ostgut Ton. W jednym i drugim przypadku okazuje się, iż rezygnacja z klubowego bitu wyzwala w narzędziach służących do tej pory do tworzenia tanecznych nagrań zupełnie nowe możliwości. Tak też dzieje się i tutaj – a efektem tego stylowa kolekcja acidowych ballad na zimowe wieczory.
Balmat 2025
