Dziś mam dzień z rzeczami, które lubię, mam głęboko w serduchu i takee tam.
Akurat do "Drakonicznych" wielkiego sentymentu nie mam - bardziej ikonka i cień - ale ilekroć wracam do tej płyty, to jestem zachwycony. OK, można się czepiać, iż "The last time", iż słabsza druga część. Chuja tam. Płytka perfekcyjna, przebojowa, wciąż zadziorna. W klimajciarskich tematach nikt czegoś takiego nie stworzył i nie stworzy. Choć oczywiście bardziej - w sensie emocjonalnym - poważam Tiamat i Katatonię.
Statystyki: autor: kataton88 — 15 min. temu
