Czym dzisiaj jest „mieszkanie”, co oznacza „dom”? Jak wygląda więź z architekturą w obliczu kryzysu mieszkaniowego? Z perspektywy młodego człowieka stojącego u progu dorosłości, mierzącego się z osobistymi celami i zastanymi realiami, patrzymy na powojenne dziedzictwo urbanistyki i polityki mieszkaniowej, szukając odpowiedzi, dlaczego przez dekady nie udało się rozwiązać tego kryzysu, który dziś choćby się pogłębia, przybierając nowe postaci. Artyści zaproszeni do projektu reprezentują odmienne środowiska i sposoby wyrażania się, jednak łączy ich wspólna potrzeba odpowiedzi na fundamentalne pytanie: czym dzisiaj jest mieszkanie? W jaki sposób przestrzeń, w której żyjemy, wpływa na nasze codzienne życie, poczucie tożsamości i bezpieczeństwa? Kryzys mieszkaniowy w Polsce to nie tylko problem ekonomiczny — to także kryzys emocjonalny. Jesteśmy zmuszeni do ciągłych przeprowadzek, życia w wynajętych przestrzeniach bez prawa do osobistego śladu czy przywiązania. Tracimy nie tylko poczucie stabilizacji, ale też więzi z architekturą. Wielowymiarowej straty doświadczają również osoby migranckie z Białorusi oraz Ukrainy, które w Polsce próbują na nowo “zadomowić się”, w sensie ekonomicznym, społecznym, ale również emocjonalnym. Flipperzy swoją działalnością przyspieszają gentryfikację dzielnic, prowadząc do powstawania lokalnych baniek cenowych i dezintegracji wcześniej funkcjonujących wspólnot.
